Belamcanda chinensis (Iris domestica, (Blackberry lily, Leopard
flower, Leopard lily). Πρόκειται για ένα καλλωπιστικό φυτό της οικογένειας
Iridaceae. Το 2005, με βάση την μοριακή ακολουθία των στοιχείων
DNA, το φυτό "Belamcanda chinensis" μεταφέρθηκε στο γένος
"Iris", το μοναδικό είδος του γένους
Belamcanda, και μετονομάστηκε Iris domestica.
Είναι ένα βραχύβιο πολυετές, με καταγωγή από την Κίνα, που ξαναφυτρώνει εύκολα.
Το φυτό που φτάνει σε ύψος τα 60-90 εκατοστά και ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες περιοχές, καλύπτει συχνά ολόκληρες πλαγιές λόφων, τα λουλούδια έχουν χρώμα από κόκκινο προς κίτρινο, προς πορτοκαλί ή ανάμικτο και ανθίζουν καλοκαίρι με αρχές φθινοπώρου. Τα φύλλα του αναπτύσσονται σε σχήμα βεντάλιας, όπως στις γλαδιόλες. Τα λουλούδια είναι συνήθως πορτοκαλί με κόκκινα στίγματα, αν και οι καλλιεργούμενες ποικιλίες έχουν κίτρινα άνθη. Ο λοβοί των σπόρων ανοίγουν το φθινόπωρο και εμφανίζονται συστάδες μαύρων σπόρων, οι οποίες μοιάζουν με βατόμουρο και δίνουν στο φυτό την κοινή ονομασία του,
"blackberry lily". Οι σπόροι δεν είναι
φαγώσιμοι. Το φυτό είναι επίσης γνωστό ως leopard lily (κρίνο λεοπάρδαλη), από τα σκούρα στίγματα που φέρει πάνω στα άνθη του.
Το φυτό πολλαπλασιάζεται με σπόρους ή με διαχωρισμό.
Ένα ανθεκτικό πολυετές, που θα του άξιζε περισσότερη χρήση στους πολυετείς κήπους και στα παρτέρια. Φυτεύοντας ένα σύμπλεγμα από τρία ή περισσότερα φυτά, θα απολαύσετε
ανθισμένο από τον Απρίλιο μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου. Τα φυτά μπορούν επίσης να καλλιεργηθούν σε γλάστρες για τη βεράντα, το μπαλκόνι και την αυλή.
Η Belamcanda chinensis αναπτύσσεται καλύτερα σε καλά στραγγιζόμενα εδάφη, με ολική ή μερική σκίαση, και προτιμά χώματα με άργιλο ή άμμο.
Το αποξηραμένο ρίζωμα του φυτού Belamcanda chinensis χρησιμοποιείται εδώ και πολύ καιρό στην Ανατολική Ασία ως θεραπευτικό ίαμα διάφορων προβλημάτων, όπως βήχα και άσθμα, για οιδήματα στο ήπαρ και τη σπλήνα, για την βλεννόρροια, την ελονοσία και για μολύνσεις ή δηλητηριάσεις από βέλη.
Το φυτό Belamcanda chinensis έχει μια μακρά ιστορία χρήσης στην παραδοσιακή ιατρική των Κινέζων. Είναι ένα πικρό, δροσιστικό βότανο, που δρα κυρίως στους πνεύμονες και το ήπαρ, μειώνοντας τον πυρετό και τις φλεγμονές. Είναι αποτελεσματικό ενάντια σε ορισμένα βακτήρια, σε μύκητες και σε ιογενείς οργανισμούς και έχει επίσης χρησιμοποιηθεί ως αντίδοτο σε τσιμπήματα φιδιών. Η ρίζα περιέχει διάφορα θεραπευτικά, δραστικά συστατικά, συμπεριλαμβανομένων φλαβονοειδών και ισοφλαβονοειδών. Περιέχει επίσης τους γλυκοζίτες
belamcandin, tectoridin, shekanin και iridin. Είναι αναλγητικό, αντιβακτηριακό, αντιμυκητικό, αντιφλεγμονώδες, αποχρεμπτικό, αντιπυρετικό, καθαρτικό, αντιστοχαστικό και τονωτικό. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της οξείας λαρυγγίτιδας, οξείας αμυγδαλίτιδας, οίδημα της γλωττίδας και για βήχα με άφθονο πτύελο. Ο χυμός της ρίζας χρησιμοποιείται στο Νεπάλ για τη θεραπεία παθήσεων του ήπατος, με πρόσθετο όφελος τη βελτίωσης της όρεξης. Αυτός ο χυμός χρησιμοποιείται επίσης για αποβολή του εμβρύου, κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου της κύησης. Η ρίζα δεν πρέπει να χορηγείται στις έγκυες γυναίκες. Η ρίζα συλλέγεται το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, και τα αποξηραίνεται για μελλοντική χρήση. Προς το παρόν, βρίσκονται σε εξέλιξη οι μελέτες που διερευνούν την προοπτική χρήσης του φυτού, κατά του καρκίνου του προστάτη.
Πηγή: