Οι Κηροπηγές είναι μια ενδιαφέρουσα ομάδα φυτών που έχουν τραβήξει αρκετή από την προσοχή των βοτανολόγων, των φυτοκόμων, των κηπουρών και άλλων παθιασμένων με τα
παχύφυτα. Ο Carl Linnaeus, ήταν ο πρώτος που περιέγραψε το γένος αυτό, στο
βιβλίο του "Species plantarum" το 1753, κι έγραψε ότι τα φυτά έδειχναν σαν συντριβάνια από κερί. Από αυτό προέρχεται το επιστημονικό όνομα: ‘keros’ δηλαδή κερί και ‘pege’ δηλαδη πηγή
(Pooley, 1998). Έχουν πολλές κοινές ονομασίες όπως φαναρολούλουδο, ομπρελολούλουδο, λουλούδι αλεξίπτωτο, ο αυλός του Βουσμάνου,
κορδόνι από καρδιές, αναρριχητικό κολιέ, λουλούδι προφυλακτικό.
Το γένος Κηροπηγή ανήκει στην υποοικογένεια Asclepiadoideae, της οικογένειας
Apocynaceae. Είδη αυτού του γένους εμφανίζουν ομοιότητες με
τις Σταπέλιες (Stapelia spp.) Υπάρχουν περίπου 160 με 200 είδη
Κηροπηγής ανά τον κόσμο και συναντώνται ευρέως στα Κανάρια Νησιά, την Αφρική, τη Μαγαδασκάρη, την Αραβία, την Ινδία, τη Σρι Λάνκα, τη νότια Κίνα, την Ινδονησία, τις Φιλιππίνες, τη Νέα Γουινέα και στην Αυστραλία.
Πολλά είδη Κηροπηγής χρησιμοποιούνται ως καλλωπιστικά φυτά σε εσωτερικούς χώρους και κάποια από αυτά είναι διαθέσιμα
στο εμπόριο. Μπορούν να πολλαπλασιαστούν με σπόρους ή
μοσχεύματα. Πολλά είδη της Κηροπηγής έχουν εδώδιμους
κονδύλους.
Μερικά από αυτά τα πολυετή φυτά έχουν χυμώδεις
βλαστούς, που μπορεί να είναι αναρριχώμενοι
ή να έρπουν και να δημιουργούν ινώδεις ρίζες, αν και κάποια είδη από τα Κανάρια Νησιά αναπτύσσονται προς τα πάνω. Σε κάποια είδη, όπως η Ceropegia
woodii, οι κορμοί πρήζονται στη βάση και οι ρίζες ομοίως εκτείνονται για να σχηματίσουν
κονδύλους κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Τα φύλλα είναι απλά και
αντικριστά και μπορεί να είναι ελάχιστα ή να απουσιάζουν τελείως. Ειδικά σε συγκεκριμένα
παχύυφυτα είδη, τα φύλλα μπορεί να είναι επίσης χοντρά και σαρκώδη.
Τα είδη με τις πυκνές, σαρκώδεις ρίζες έχουν αργή ανάπτυξη.
Τα άνθη εμφανίζονται είτε μεμονωμένα είτε σε συστάδες. Τα χρώματά τους είναι κόκκινο, μοβ, κίτρινο, πράσινο ή συνδυασμός αυτών.
Έχουν πέταλα που σχηματίζουν μια σωληνοειδή στεφάνη κάλυκα άνθους, συχνά
είναι κολλημένα στις άκρες, σχηματίζοντας έναν μικρό θόλο που μοιάζει με ομπρέλα,
ή κλουβί. Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της Κηροπηγής είναι ότι οι σωλήνες των ανθών έχουν μικρές κλωστές που κρέμονται από την κορυφή προς τα κάτω σχηματίζοντας παγίδα για τις μικρές μύγες. Όταν οι μύγες προσελκύονται στο άνθος από τη μυρωδιά, δεν μπορούν να αποδράσουν μέχρι οι κλωστές να μαραθούν. Έτσι όταν αποδράσουν τελικά, η γύρη του άνθους της Κηροπηγής έχει
προσκολληθεί στα σώματά τους.
Η Ceropegia stapeliiformis είναι ένα ανθοφόρο φυτό του γένους Ceropegia
(Apocynaceae), ενδημικό της Νότιας Αφρικής και της Ζουαζιλάνδη.
Η Ceropegia stapeliiformis είναι ένα είδος περικοκλάδας που
έρπει στο έδαφος ή αναρριχάται, είναι οπώδες με ινώδεις ρίζες (που αναπτύσσονται όπου τα κοτσάνια ακουμπήσουν στο έδαφος) και έχει διαυγείς χυμούς. Τα φύλλα είναι μικροσκοπικά και υποτυπώδη και πέφτουν γρήγορα
α πό τα κοτσάνια. Τα άνθη έχουν 5-7εκ. μήκος και χαρακτηριστικό σχήμα χωνιού. Το χρώμα τους είναι λευκό-πρασινωπό με καφετί βούλες ή ραβδώσεις. Τα πέταλα που περιβάλλουν το στόμιο είναι
απλώνονται ελεύθερα και έχουν τρίχες. Ο καρπός του είναι σαν κουκούλι με
κονδύλους. Το είδος αυτό απλώνει τις ρίζες τους συχνά σε έδαφος με μούχλα από φύλλα, σε σημεία
προστατευμένα κάτω από θάμνους.
Η Ceropegia sandersonii είναι ένα ανθοφόρο φυτό του γένους Ceropegia
(Apocynaceae), ενδημικό της Μοζαμβίκης, της Νότιας Αφρικής και της Ζουαζιλάνδης. Κοινές ονομασίες: φυτό-αλεξίπτωτο, φυτό-συντριβάνι, φυτό-ομπρέλα.
Η Ceropegia sandersonii είναι ένα έρπον, λεπτό φυτό,
σχεδόν ατριχό, με διάσπαρτα οπώδη φύλλα. Οι ρίζες σχηματίζουν πυκνές ατρακτοειδείς συστάδες. Τα χαρακτηριστικά λευκοπράσινα άνθη σε σχήμα χωνιού έχουν μήκος 5-7εκ. και βρίσκονται πάνω σε λεπτά κοτσάνια. Λόγω του ότι τα πέταλα που σχηματίζουν στεφάνη κάλυκα στα άνθη είναι μερικώς ενωμένα, το άνοιγμα των λουλουδιών κατά κάποιο τρόπο εμποδίζεται. Οι άκρες από τα πέταλα δεν χωρίζονται και σχηματίζουν μια σκεπή σαν θολωτή ομπρέλα πάνω από το λουλούδι, καθώς το ενωμένο κάτω μέρος σχηματίζει τον σωλήνα. Τα ανοίγματα ανάμεσα στα πέταλα αναφέρονται και ως παράθυρα και από εκεί προκύπτει και το όνομα παραθυρολούλουδα, που επίσης χρησιμοποιείται για αυτό το είδος
(Weberling, 1992). Το άνθος προσφέρει και μια βιολογική παγίδα για τις μύγες καθώς αυτές είναι και ο επικονιαστής
του. Παγιδεύει τις μύγες κατά την είσοδό τους στο σωληνοειδές άνθος και μικρές κλωστές που ξεκινούν από την κορυφή και έχουν κάθετη φορά, εμποδίζουν την έξοδο των εντόμων. Εφόσον παγιδευτεί, το θύμα γεμίζει εκτενώς με γύρη και αφήνεται ελεύθερο μόνο όταν το άνθος και οι κλωστές μαραθούν και χαλαρώσουν.
Η Ceropegia woodii είναι ένα ανθοφόρο φυτό του γένους Ceropegia
(Apocynaceae), ενδημικό της Νότιας Αφρικής, Ζουαζιλάνδης και Ζιμπάμπουε. Μερικές φορές θεωρείται υποείδος της συγγενικής Κηροπογής
linearis, ως C. linearis subsp. woodii. Οι κοινές ονομασίες αναφέρουν το φυτό ως αλυσίδα από καρδιές, κολιέ με καρδιές, κορδόνι από καρδιές και
κληματσίδα κομποσκοίνι. Είναι ένα αναρριχώμενο, χυμώδες
φυτό και πάντα πράσινο, που φτάνει από 2-5 εκ. σε ύψος και απλώνεται πάνω από 2-4 μ. σε μήκος. Τα φύλλα του έχουν σχήμα καρδιάς, με διαστάσεις 1-2 εκ. πλάτος και μήκος. Όταν
εκτεθούν σε επαρκή φωτισμό έχουν βαθύ πράσινο χρώμα, ενώ στον ανεπαρκή φωτισμό παίρνουν απαλό, ξέθωρο πράσινο χρώμα. Με τα χρόνια αναπτύσσει ξυλώδεις
κονδύλους (caudex) στη βάση του. Οι ρίζες, και περιστασιακά οι μίσχοι, σχηματίζουν βολβούς. Στους μίσχους, αυτοί οι βολβοί διαμορφώνονται σε όζους (κόμπους) και μάλλον
είναι ο λόγος για την κοινή ονομασία του φυτού "κληματσίδα κομποσκοίνι"
(rosary vine). Το άνθος είναι παρόμοιο με τα άλλα είδη Κηροπηγής. Τα πέταλα (που σχηματίζουν την στεφάνη, κάλυκα του άνθους) φτάνουν τα 3 εκ. μήκος και είναι ένας συνδυασμός χρωμάτων από άσπρο και απαλό φουξ. Τα πέντε πέταλα έχουν βαθύ φουξ χρώμα.
Η Κηροπηγή woodii είναι ένα δημοφιλές φυτό εσωτερικού χώρου, συχνά αναπτύσσεται σε κρεμαστά καλάθια, όπου τα μακριά τρεχούμενα κλαδιά του να
κρέμονται μέχρι κάτω τα φύλλα με τα κενά
μεσοδιαστήματά τους να μοιάζουν σα κορδόνι με χάντρες. Ορισμένες καλλιεργούμενες ποικιλίες έχουν δίχρωμα, πανασέ φύλλα.
Απαιτεί καλή αποστράγγιση, πρέπει να ποτίζεται μόνο όταν είναι στεγνό και ποτέ δεν πρέπει να παραμένει μέσα στο νερό. Το παραπανήσιο νερό πρέπει να απομακρύνεται από το φυτό, μετά το πότισμα. Μπορεί να αναπτυχθεί σε εξωτερικό χώρο μόνο σε υποτροπικές και τροπικές περιοχές, με μια ελάχιστη θερμοκρασία 15 °C. Ημισκιά είναι χρήσιμη όταν το φυτό μεγαλώνει σε εξωτερικό χώρο.
Πηγή:
http://en.wikipedia.org/wiki/Ceropegia
http://www.succulent-plant.com/families/asclepiadaceae/ceropegia.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Ceropegia_stapeliiformis
http://en.wikipedia.org/wiki/Ceropegia_sandersonii
http://en.wikipedia.org/wiki/Ceropegia_woodii
