Η ιστορία των
βοτάνων.
Η χρήση των
φυτών για φαρμακευτικούς σκοπούς είναι
τόσο παλιά όσο και ο πολιτισμός και η
πρώτη γνωστή γραπτή αναφορά για
θεραπευτικά φυτά έρχεται από τους
Σουμέριους το 2200 π.Χ. Ο πατέρας της
Ιατρικής, ο Έλληνας Ιπποκράτης
κατέγραψε περίπου 400 είδη βοτάνων που η
χρήση τους ήταν γνωστή κατά τον 5ο αιώνα
π.Χ. και ο Διοσκουρίδης κατά τον πρώτο μ.Χ.
αιώνα έγραψε μια βοτανική
χρησιμοποιώντας 600 φυτά. Αυτό το έργο
ήταν βάση για πολλές μεταγενέστερες
βοτανικές έρευνες. Μια από τις πιο
δημοφιλείς βοτανικές γράφτηκε από τον
Culpeper το 17ο αιώνα.
Κατά την
διάρκεια του Μεσαίωνα και του
σκοταδισμού οι προλήψεις σε συνδυασμό
με την άγνοια απέδωσαν μαγικές
ιδιότητες στα φυτά, μερικές φορές για
ασήμαντη αιτία, και ανέπτυξαν ιεροτελεστίες
όπου μηχανορραφούσαν για συντηρήσουν το
μυστήριο και την μαγεία.
Ο άνθρωπος
ήταν επίσης πληροφορημένος, από την αρχή
του πολιτισμού, για τα αποτελέσματα
των αρωμάτων στο σώμα στο μυαλό και στα
συναισθήματα. Τα λουλούδια
χρησιμοποιούνταν για να προσελκύσουν
αγάπη, φαγητό και προστασία. Τα
αρωματικά φυτά χρησιμοποιούνταν για να
γιατρέψουν το σώμα. Τα πιο ακριβά
λουλούδια προσφέρονταν στους θεούς και
στις θεές σαν θυσία, και η χρήση αρωματικών θυμιαμάτων έχει καταγραφεί
από την αρχαιότητα.
Σε όλο τον
κόσμο, από την αρχαιότητα μέχρι την
σύγχρονη εποχή, διαφορετικές
κουλτούρες έχουν ανακαλύψει πολλά
κοινά σημεία όπως και ποικίλες χρήσεις
για βότανα και αιθέρια έλαια. Οι μύθοι,
οι θρύλοι, η παράδοση και η ιατρική
αντικατοπτρίζουν αυτές τις γνώσεις.
|