|
|
Πικροδάφνη
- Nerium Oleander
|
Πικροδάφνη
- Nerium Oleander
Η πικροδάφνη (Nerium
Oleander) είναι φυτό
της οικογένειας Apocynaceae.
Είναι ένας αειθαλής θάμνος που φτάνει σε ύψος τα 4 μέτρα. Τα κλαδιά
του είναι ευθυτενή και πλούσια σε
κόμμι (λάτεξ). Τα λογχοειδή φύλλα,
παρόμοια με της δάφνης του Απόλλωνα, αντιτίθενται
σκληρά στη λεπτότητα των κοντών
μίσχων. Παράγει ροδαλά άνθη μέχρι 4
εκατοστά. Οι καρποί του θυμίζουν
εκείνους του μπιζελιού, αλλά είναι
πολύ μεγαλύτεροι σε σκούρο καφέ. Μέσα
στα περικάρπια περιέχονται σπόροι
εφοδιασμένοι με θυσανοειδή φτερά.
Είναι ενδημικό της Ευρώπης και της
κεντρικής και ανατολικής Ασίας, αν και
μπορεί να απαντηθεί ως καλλωπιστικό
φυτό σε πολλά μέρη του κόσμού.
Η κοινή πικροδάφνη
είναι ενδημικό φυτό της Μεσογείου και
ήταν το μόνο γνωστό είδος πικροδάφνης
στην Ευρώπη μέχρι το 1683 όταν ο Rheede Tot Drakenstein
πρωτοπαρουσίασε στην Ολλανδία ένα
καλλιεργούμενο είδος πικροδάφνης
προερχόμενο από την Ινδία.
Η
πικροδάφνη ή ροδοδάφνη, όπως λέγεται
αλλιώς, αναπτύσσεται σε αμμώδεις, ασβεστώδεις
περιοχές και ηλιόλουστες, ιδιαίτερα
στα στρώματα της Μεσογείου και στις
κοίτες των ποταμών που παραμένουν
στεγνές τον περισσότερο χρόνο.
Κατά την διάρκεια ολόκληρου του
καλοκαιριού παράγει πολύ εντυπωσιακά
άνθη, και σε ήπια κλίματα μπορεί να
συνεχίσει μέχρι τα μέσα του
φθινοπώρου. Τα λουλούδια είναι πολύ
μεγάλα, σε σχήμα χωνιού, με χρώματα που
ποικίλουν από το κόκκινο ή το ροζ
μέχρι το βιολετί, το σωμόν ή το
ολόλευκο. Συνήθως έχουν μονή σειρά από
πέταλα, γενικά έχουν οκτώ, αλλά
υπάρχουν και άλλες ποικιλίες που
παρουσιάζουν δύο σειρές.
Η
πικροδάφνη είναι δηλητηριώδες φυτό.
Όλα
τα μέρη του φυτού είναι δηλητηριώδη εάν
καταποθούν. Τα δραστικά
συστατικά του εξάγονται από τα φύλλα.
Έχουν
γίνει αναφορές για δηλητηριάσεις ή
θανάτους από λήψη πικροδάφνης, τσάι από
φύλλα πικροδάφνης και για κάποια
εκχυλίσματά της. Ακόμα και μία μικρή
ποσότητα πικροδάφνης μπορεί να είναι
θανατηφόρα προκαλώντας αναπνευστική
παράλυση και καρδιακό επεισόδιο. Ένα
από τα συστατικά της πικροδάφνης που
έχει επικίνδυνες συνέπειες για την
καρδιά είναι η ολεανδρίνη.
Ακόμα
και οι αναθυμιάσεις από το κάψιμο της
πικροδάφνης είναι επικίνδυνες γι' αυτό
τα κλαδιά της δεν πρέπει ποτέ να
χρησιμοποιούνται σαν καυσόξυλα.
Αν και αυτό το φυτό είναι δηλητηριώδες,
παράγωγα πικροδάφνης έχουν
χρησιμοποιηθεί για αιώνες σαν βότανα.
Ιστορικές αναφορές δείχνουν ότι οι
Μεσοποτάμιοι, τον 15ο αιώνα μ.Χ.,
πίστευαν στις επουλωτικές-θεραπευτικές
ιδιότητες της πικροδάφνης. Οι
Βαβυλώνιοι χρησιμοποιούσαν ένα μίγμα
από πικροδάφνη και γλυκόριζα (liquorice) για
ν' αντιμετωπίσουν τον "κρασοπονοκέφαλο".
Ο Πλίνιος, ο "πρεσβύτερος", ο
γνωστός αρχαίος Έλλήνας συγγραφέας, έγραψε για την όψη της
πικροδάφνης, όπως επίσης για τις
δηλητηριώδεις και ευεργετικές
ιδιότητές της. Αραβες επιστήμονες-γιατροί
χρησιμοποίησαν πρώτοι την πικροδάφνη
σαν θεραπευτικό ενάντια στον καρκίνο
τον 8ο αιώνα μ.Χ.
Σήμερα, δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία ότι
η πικροδάφνη είναι αποτελεσματική στη
αντιμετώπιση του καρκίνου ή
οποιασδήποτε άλλης ασθένειας. Ωστόσο προάγεται όμως για χρήση.
Αν και η πικροδάφνη είναι δηλητηριώδης,
προπαρασκευασμένη με ισχυρή αραίωση
έχει λανσαριστεί για την αντιμετώπιση
μιας μεγάλης γκάμας καταστάσεων όπως
κράμπες στους μύες, άσθμα, κάλους,
εμμηνορροϊκούς πόνους, επιληψία,
παράλυση, δερματικές παθήσεις,
καρδιακά προβλήματα και καρκίνο.
Χρησιμοποιείται επίσης στην λαϊκή ιατρική ως εντομοκτόνο.
Πηγή:
http://www.botanical-online.com/floradelfaangles.htm
http://sciweb.nybg.org/science2/Onlinexhibits/citrus.htm
http://www.cancer.org/docroot/ETO/content/
ETO_5_3X_Oleander_Leaf.asp?sitearea=ETO
