Η Acerola (Malpighia emarginata DC, Malpighia glabra L., Malpighia punicifolia) είναι ένα τροπικό φρούτο που γίνεται θάμνος ή μικρό δέντρο, της οικογένειας Malpighiaceae. Κοινά ονόματα του είδους είναι τα Acerola, Barbados cherry, West Indian cherry. Η Acerola είναι ενδημική στη Νότια Αμερική, στο Νότιο Μεξικό και στην Κεντρική Αμερική, αλλά τώρα καλλιεργείται στο μακρινό Βορρά ως το Τέξας και σε υποτροπικές περιοχές της Ασίας, όπως η Ινδία. Είναι γνωστή για την πλούσια περιεκτικότητά της σε βιταμίνη C, σχεδόν όσο και το Camu Camu, αν και περιέχει επίσης βιταμίνες Α, Β1, Β2 και Β3, καθώς και καροτινοειδή και βιοφλαβονοειδή που παρέχουν σημαντική θρεπτική αξία και έχουν αντιοξειδωτική δράση. Η βιταμίνη C που παράγεται από το φρούτο απορροφάται καλύτερα από τον ανθρώπινο οργανισμό απ' ότι το συνθετικό ασκορβικό οξύ.

Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη acerola, όπως τα Malpighia glabra L., Malpighia punicifolia L., Malpighia emarginata DC. Το είδος Malpighia glabra έχει μια από την υψηλότερη περιεκτικότητα σε φυσική βιταμίνη C ανά γραμμάριο καρπού. Μερικές φορές οι ερευνητές αναφέρονται στην Acerola ως Malpighia emarginata, και δεν είναι σαφές σε εμάς πόσο όμοια ή διαφορετική είναι η Malpighia emarginata και η Malpighia glabra μεταξύ τους. Μερικές φορές γίνεται μια διάκριση στην ονοματολογία μεταξύ άγριων και καλλιεργημένων (βελτιωμένων) φυτών, με τα τελευταία να ονομάζονται punicifolia Μ. L. Γενικά όμως, είναι αποδεκτό ότι και τα δύο είδη ανήκουν στην Μ. glabra. Η Μ. coccigera L. και η M. urens L. σποραδικά καλλιεργείται στη Νότιο-Ανατολική Ασία για τους ίδιους σκοπούς όπως η Μ. glabra.

Η Μ. emarginata κατάγεται αρχικά από το Γιουκατάν, και μπορεί να βρεθεί στο Μεξικό, την Κεντρική Αμερική, την Καραϊβική, τη Νότια Αμερική μέχρι το μακρινό νότο όπως το Περού και την νοτιοανατολική περιοχή της Βραζιλίας, και στα νοτιότερα τμήματα που όμορα των Ηνωμένων Πολιτειών (νότια Φλόριντα και στο νοτιότερο μέρος Rio Grande της κοιλάδας του Τέξας). Καλλιεργείται σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές σε όλο τον κόσμο, όπως στα Καναρίων Νήσων, στη Γκάνα, στην Αιθιοπία, Μαδαγασκάρη, Ζανζιβάρη, στη Σρι Λάνκα, Ταϊβάν, την Ινδία, Java, Χαβάη, και στην Αυστραλία.

Η Acerola μπορεί να πολλαπλασιάζεται με σπόρους, μοσχεύματα και άλλες μεθόδους. Οι σπόροι δυστυχώς μπορεί να έχουν χαμηλά ποσοστά βλάστησης. Οι σπόροι είναι γενικά πολύ αργοί στο να βλαστήσουν, συνήθως απαιτούν από 6 έως 12 μήνες το ελάχιστο. Οι σπόροι θα πρέπει να διατηρούνται σε μέτρια υγρά εδάφη και θερμοκρασίες. Η Acerola προτιμά ξηρά αμμώδη εδάφη και αρκετό ήλιο, ενώ δεν μπορεί να αντέξει θερμοκρασίες κάτω από -2° C. Λόγω των ρηχών ριζών του, έχει πολύ χαμηλή ανοχή στους ανέμους.

Η Acerola είναι ένας αειθαλής θάμνος (ή μικρό δένδρο) με απλωμένα τα κλαδιά του επάνω σε έναν κοντό κορμό. Φθάνει συνήθως τα 2-3 μ. (6.6 - 9.8 πόδια) σε ύψος, αλλά μερικές φορές μπορεί να φτάσει και τα 6 μέτρα (20 ft) ύψος. Συχνά έχει σχήμα μικρού πολυ-διακλαδισμένου δέντρου. Τα φύλλα είναι απλά ωοειδή-λογχοειδή, με 2-8 εκατ. (0,79 - 3,1 in) μήκος, 1-4 εκατ. (0,39 - 1,6 in) πλάτος, και συνδέονται με κοντούς μίσχους. Είναι αντικριστά, ωοειδή με ελλειπτικά-λογχοειδή, και έχουν πλήρη ή κυματιστά περιθώρια με μικρές τρίχες, οι οποίες μπορούν να ερεθίσουν το δέρμα.

Τα λουλούδια είναι ερμαφρόδιτα και έχουν διάμετρο 1-2 εκατ. (0,39 - 0,79 in). Διαθέτουν πέντε πέταλα με χρώμα από απαλό μέχρι βαθύ έντονο ροζ και κόκκινου χρώματος κρόσσια. Έχουν δέκα στήμονες και 6-10 αδένες στον κάλυκα. Υπάρχουν πέντε μέχρι τρία λουλούδια ανά ταξιανθία, που είναι άμισχα ή με μικρούς μασχαλιαίες και κυματοειδείς μίσχους στην ταξιανθία. Τα λουλούδια εμφανίζονται συνήθως μετά από περιόδους βροχοπτώσεων ή ποτίσματος. Η άνθιση μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια του έτους (ανάλογα με τις τοπικές βροχοπτώσεις και τον τύπο του κλίματος), και μπορεί να διαρκέσει όλο το χρόνο. 

Μετά την ανθοφορία, ακολουθούν πολύ σύντομα οι καρποί, που θα ωριμάσουν σε μόλις 3-4 εβδομάδες. Οι καρποί χάνουν τη γεύση τους και το θρεπτικό περιεχόμενό τους πολύ γρήγορα μετά τη συγκομιδή. Οι ώριμοι καρποί acerola θα πρέπει να συλλέγονται και να τρώγονται μέσα σε λίγες ώρες, για να διατηρούν τη γεύση τους. Ως αποτέλεσμα, το δέντρο δεν καλλιεργείται για εμπορική παραγωγή νωπών φρούτων. Τα φυτά χωρίς επαρκή επικονίαση, μπορεί να καρπίσουν καρποί χωρίς κουκούτσια. 

Ο καρπός είναι ένας έντονα κόκκινος δρύπας με διάμετρο 1-3 εκατ. (0,39 - 1,2 in) και μάζα από 3-5 γραμ. (0,11 - 0,18 oz). Οι δρύπες είναι σε ζεύγη ή σε ομάδες των τριών, και ο καθένας περιέχει τρεις τριγωνικούς σπόρους. Είναι ζουμεροί και με πολύ υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C (3-46γραμ. κιλό-1), αλλά και άλλα θρεπτικά συστατικά. Καθένας διαιρείται σε τρεις κλειστούς λοβούς, που είναι συνήθως όξινοι ή υπόξυνοι αφήνοντας μια στυφάδα στη γεύση, που μπορεί όμως να γίνει γλυκιά, αν αναπτυχθεί καλά. Ενώ η θρεπτική σύνθεση εξαρτάται από το είδος και τις περιβαλλοντικές συνθήκες, τα πιο κοινά συστατικά της Acerola και το φάσμα συγκέντρωσης τους έχουν ως εξής: πρωτεΐνες (2,1-8g), λιπίδια (2.3-8g), υδατάνθρακες (35,7-78ζ), ασβέστιο (117 mg), φώσφορο (171 mg), σιδήρο (2,4 mg), πυριδοξίνη (87 mg), ριβοφλαβίνη (0,7 mg), θειαμίνη (0,2 mg), νερό (906-920g) και διαιτητικές ίνες (30g).

Οι καρποί είναι βρώσιμοι και καταναλώνονται πολύ στην περιοχή προέλευσης του είδους. Ωστόσο καλλιεργείται και αλλού, για την υψηλή περιεκτικότητά του καρπού σε βιταμίνη C. Το φρούτο μοιάζει με το κοινό κεράσι, με μια πολύ νόστιμη γλυκιά γεύση, που έχει έναν ελαφρύ όξινο τόνο. Σε κάθε 100 γραμ. του φρούτου υπάρχουν 1677,6 mg βιταμίνης C. Έχει περιεκτικότητα σε βιταμίνη C έως 65 φορές μεγαλύτερη από ένα πορτοκάλι.  Τα ξινά φρούτα τρώγονται φρέσκα, αλλά πιο συχνά διατηρημένα με ζάχαρη, π.χ. με τη μορφή μαρμελάδας.  Χρησιμοποιούνται επίσης συχνά σε διάφορα μέρη της Νότιας Αμερικής για να αρωματίσει παγωτά, ποτά και κοκτέιλ. Η εμπορική παραγωγή προμηθεύει κυρίως κατασκευαστές ποτών, καθώς και για τα πρόσθετα σε προϊόντα διατροφής. Η Acerola δεν πωλείται συνήθως ως φρέσκο φρούτο. Τα φρούτα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή χυμών και πολτών, πολύ περιεκτικών σε βιταμίνη C και αντιοξειδωτικά. Το φρούτο της Acerola μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή συμπυκνωμένης βιταμίνης C, σε παιδικές τροφές και χυμούς.

Οι καρποί της Acerola θεωρούνται ευεργετικοί κατά ηπατικών προβλημάτων, διάρροιας, δυσεντερίας, βήχα και στα κρυολογήματα. Είναι ένα από τα τρία συστατικά σε ένα πατενταρισμένο βοτανικό φάρμακο για την αλλεργική ρινίτιδα.

Η Acerola είναι ένα δημοφιλές θέμα στην τεχνοτροπία μπονσάι, λόγω των μικρών φύλλων και καρπών, καθώς και της ωραίας του διακλάδωσης. Καλλιεργείται επίσης ως καλλωπιστικό και για το σχηματισμό φράχτη από θάμνους.