Αύγουστος
2002
Γνωρίζετε
ότι ο
κάκτος Καρντόν (cardón - Pachycereus
pringlei) έχει
μετρηθεί σαν ο μεγαλύτερος κάκτος του
κόσμου;
 |
|
Cardon (Pachycereus
pringlei)
|
Καρντόν
(Cardon - Pachycereus pringlei)
Ο
κάκτος Καρντόν (cardón - Pachycereus pringlei) είναι ο
μεγαλύτερος κάκτος του κόσμου.
Υπάρχουν 1200 περίπου είδη κάκτων και
όλοι φύονται στην Αμερική. Αυτός ο
γιγάντιος κάκτος απαντάται
σε πολλές ερήμους της χερσονήσου Baja
στην Καλιφόρνια
και σε παράκτιες περιοχές της
πολιτείας Sonora στο Μεξικό.
Μερικοί από τους μεγαλύτερους κάκτους
Καρντόν
που έχουν μετρηθεί, έχουν ύψος περίπου
21 μέτρα και βάρος πάνω από 25 τόνους.
Αυτά τα πολύ βραδείας ανάπτυξης φυτά
είναι επίσης εξαιρετικά μακρόβια και
πολλά είδη ζουν πάνω από 300 χρόνια. "Cardo"
στα ισπανικά σημαίνει
γαϊδουράγκαθο. Λέγεται ότι όταν ο Hernando
Cortés επιχείρησε να ιδρύσει αποικία
στη Baja το 1535, λόγω των πολλών ακανθωτών
κάκτων της έδωσε το όνομα "Isla de Cardón"
(νησί των αγκαθιών), επειδή εκείνη την
εποχή νόμιζαν ότι η χερσόνησος Baja ήταν
ένα νησί.
Η έρημος Sonora στην Baja μπορεί να
χωριστεί σε διαφορετικές κλιματικές
υπο-περιοχές. Ο
κάκτος Καρντόν προσαρμόστηκε σε όλες
αυτές τις υπο-περιοχές. Σε πολλές από αυτές τις
περιοχές ο cardón είναι το
επικρατέστερο φυτό και μπορεί να
καλύψει μεγάλες εκτάσεις.
Οι ώριμοι κάκτοι
Καρντόν
μπορούν να βρεθούν είτε σε μικτές
κοινότητες μαζί με άλλα μεγάλα φυτά
όπως τα δέντρα boojum, ή να σχηματίσουν
δικά τους "δάση" τα οποία
επικρατούν στο τοπίο. Αυτά τα τεράστια παραπήγματα των
ψηλών σωληνωτών κάκτων αποκαλούνται
"cardonales".
Ο κορμός
και οι κεντρικοί βραχίονες του κάκτου
Καρντόν
έχουν από 11 μέχρι 17 κάθετες πλευρές.
Στα νεαρά φυτά είναι πασιφανής ο
κεντρικός άξονας, αλλά χάνεται με τα
χρόνια και δεν αντικαθίσταται. Τα
χαμηλότερα μέρη των ηλικιωμένων φυτών
αναπτύσσουν έναν ρωγμώδη ξύλινο φλοιό
σαν φελλό, όπως τα δέντρα,
δεδομένου ότι οι εξωτερικοί χυμώδεις ιστοί αρχίζουν να αποσυντίθενται.
Τελικά, τα φυτά πεθαίνουν και ο
εσωτερικός ξυλώδης "σκελετός τους"
είναι τότε εμφανής - ένας πλήρης
κύλινδρος από ξυλώδη ιστό στην βάση,
και κάθετες ξυλώδεις πλευρές που
σχηματίζονται κατά μήκος του μίσχου.
Οι
ξυλώδεις κάθετες ραβδώσεις
επιτρέπουν στους σωληνωτούς κάκτους
να διαστέλλονται και να συστέλλονται
σαν ακορντεόν, αποθηκεύοντας το νερό
που χρειάζονται για να επιβιώσουν
στις άνυδρες συνθήκες. Αυτοί οι κάκτοι
έχουν αναπτύξει ένα ρηχό ριζικό
σύστημα το οποίο γρήγορα εγκλωβίζει
τις λιγοστές αλλά καταρρακτώδεις
βροχές τις περιοχής. Ένας μεγάλος
Καρντόν μπορεί να αποθηκεύσει
περισσότερο από έναν τόνο νερού στους
σαρκώδεις ιστούς του κορμού του. Με
σκοπό να υποστηριχτεί το μεγάλο βάρος,
ο μεγάλος αυτός κάκτος έχει ένα
εσωτερικό πλαίσιο από ξυλώδεις
κάθετες ράβδους, ελαφριές αλλά
εξαιρετικά ισχυρές, οι οποίες
ενισχύουν τις υπόλοιπες ραβδώσεις.
Αυτός ο καταπληκτικός ξυλώδης
σκελετός επέτρεψε στον Καρντόν να
γίνει το μεγαλύτερο είδος κάκτου,
ικανό να ζήσει στο σκληρό κλίμα
της Sonora και της Baja.
Από τον Μάρτιο μέχρι τον
Ιούνιο,
οι κάκτοι παράγουν μεγάλο αριθμό από
μπουμπούκια στις άκρες των πλευρών των παλαιότερων
βραχιόνων. Τα μπουμπούκια σχηματίζουν
μια αλληλουχία από μεγάλα λουλούδια
το καθένα από τα οποία μένει ανοιχτό
για 24 ώρες. Ωστόσο η ανθική περίοδος
μπορεί να κρατήσει 3-4 εβδομάδες, γιατί
τα μπουμπούκια ωριμάζουν σε
διαφορετικούς χρόνους.
Τα
λουλούδια ανοίγουν το απόγευμα,
μένουν ανοιχτά όλη την νύχτα και
κλείνουν την άλλη μέρα το πρωί. Η αιτία
γι' αυτό είναι ότι ο Καρντόν όπως και
οι άλλοι σωληνωτοί κάκτοι της
Βορειοδυτικής Αμερικής, εξαρτάται από
τις νυχτερινές επισκέψεις των
νυχτερίδων πού τρέφονται με νέκταρ
για να γονιμοποιηθεί.
Τα λουλούδια τα
επισκέπτονται οι νυχτερίδες τη νύχτα
και οι μέλισσες τη μέρα.
Πηγή:
http://helios.bto.ed.ac.uk/bto/desertecology/cardon.htm
http://www.loscabosrestaurantguide.com/cardon%20cactus.htm
|
