Δάκρυα του Ιώβ (Coix Lacryma-jobi). Άνθη και σπόροi.

Δάκρυα του Ιώβ - Coix Lacryma-jobi

Δάκρυα του Ιώβ (Job's tears ΗΠΑ ή Job's-tears UK), λέγεται ένα ψηλό, πολυετές τροπικό φυτό της οικογένειας Poaceae, που παράγει μικρά σφαιρίδια και το επιστημονικό του όνομα είναι Coix Lacryma-jobi. Είναι επίσης γνωστό ως coixseed, tear grass, hato mugi, adlay ή adlai. Κατάγεται από την νοτιοανατολική Ασία, αλλά καλλιεργείται και σε κήπους άλλων περιοχών, ως ετήσιο. Έχει εγκλιματιστεί στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες και στις τροπικές περιοχές του Νέου Κόσμου. Στο ενδημικό του περιβάλλον παράγεται στις ψηλότερες περιοχές, εκεί όπου δεν ευδοκιμούν το ρύζι και το καλαμπόκι. Τα δάκρυα του Ιώβ πωλούνται συχνά στα ασιατικά σούπερ μάρκετ ως κινέζικες πέρλες (μαργαριτάρια) κριθαριού, αν και το C. lacryma-jobi δεν είναι στενά συνδεδεμένο με το κριθάρι (Hordeum vulgare).

Τα δάκρυα του Ιώβ είναι ένα ψηλό πολυετές χόρτο και συνήθως καλλιεργείται ως ετήσιο. Αναπτύσσεται από 1 έως 3 μέτρα σε ύψος και έχει χαρακτηριστικά αρθρωτά στελέχη με μακριά επίπεδα φύλλα σα λεπίδες. Τα αρσενικά και θηλυκά άνθη βρίσκονται στο ίδιο φυτό και ανθίζουν στα τέλη του καλοκαιριού. Οι ψευδόκαρποι που περιβάλλουν τους σπόρους είναι υπόλευκοι ή σκουρόχρωμοι και έχουν 6 έως 12 χιλιοστά μήκος.

Τα δάκρυα του Ιώβ παίρνουν το όνομά του από τις σκληρές λαμπερές δομές τους (ψευδόκαρπους), σε σχήμα δακρύου, που περικλείουν τους πυρήνες των σπόρων. Υπάρχουν δύο κύριες ποικιλίες του είδους: Η άγρια ποικιλία Coix lacryma-jobi var. lacryma-jobi, που διαθέτει ψευδόκαρπους με σκληρό και πολύ ανθεκτικό κέλυφος, σε λευκό περλέ χρώμα και οβάλ σχήμα που χρησιμοποιούνται ως χάντρες για προσευχητάρια, περιδέραια και άλλα αντικείμενα. Η καλλιεργούμενη ποικιλία Coix lacryma-jobi var. ma-yuen, που συγκομίζεται ως καλλιέργεια δημητριακών, έχει μαλακό κέλυφος και χρησιμοποιείται κατά τόπους στην Ασία, ως θεραπευτικό.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η πραγματική δομή αυτής της χάντρας, που μοιάζει με σπόρο, αλλά δεν είναι. Πρόκειται για μια πολύ σκληρή, κοίλη δομή (αποκαλούμενη βράκτιο καρπού) που περιέχει ένα λεπτό γόνιμο θηλυκό λουλούδι και δύο άγονα λουλούδια. Η γύρη που φέρουν τα αρσενικά άνθη παράγεται σε ένα λεπτό στέλεχος που εκτείνεται έξω από το σφαιρίδιο μέσω ενός μικροσκοπικού πόρου. Δύο φτερωτά στίγματα από το γόνιμο θηλυκό λουλούδι προεξέχουν επίσης από τον πόρο και είναι έτοιμα να λάβουν τη γύρη από τα αρσενικά άνθη. Όπως και τα άλλα μέλη της τεράστιας οικογένειας των ποωδών, τα δάκρυα του Ιώβ γονιμοποιούνται με τον άνεμο. Μετά την επικονίαση παράγεται ένας κόκκος σπόρου που φέρεται από το γόνιμο θηλυκό λουλούδι. Οι λαμπερές γκρι χάντρες είναι διασκορπισμένες και φυτεύονται όπως οι σπόροι, αλλά στην πραγματικά είναι μικρά κελύφη σαν κογχύλια, που περιέχουν λουλούδια και κόκκους.

Η κοινή ονομασία δάκρυα του Ιώβ αναφέρεται στις λευκές περλέ "χάντρες" σε σχήμα σταγονιδίων και στον βιβλικό άνθρωπο της Παλαιάς Διαθήκης, που υπέστη πολλά δεινά. Η παρομοίωση με σταγόνες δακρύων αποδίδεται με το συγκεκριμένο επίθετο lacryma-jobi, μια αναφορά σχετική με τους δακρυϊκούς αδένες που βρίσκονται κοντά στο μάτι. Αν και δεν υπάρχει απόλυτη ομοφωνία ότι οι χάντρες μοιάζουν με δάκρυα, ωστόσο η κύρια διαφωνία έγκειται στο ποιανού δάκρυα είναι οι χάντρες. Ανάλογα με την περιοχή που φυτρώνει ανά στον κόσμο, το φυτό ακολουθείται από διαφορετικά ονόματα όπως, δάκρυα του Δαβίδ, δάκρυα της Παναγίας, δάκρυα του Χριστού (Lacryma Christi) ή απλά σταγόνες από δάκρυα.

Εκτός από καλλωπιστικά, τα δάκρυα του Ιώβ είναι χρήσιμα στη διατροφή (ως διατροφική πηγή δημητριακών) και στη λαϊκή ιατρική.

Όπως συμβαίνει και σε άλλα δημητριακά, υπάρχουν πολλές ποικιλίες των δακρύων του Ιώβ, κάποιες με μαλακό κέλυφος, που κοπανίζονται εύκολα και έχουν γλυκό πυρήνα. Σε ορισμένες ποικιλίες οι αποφλοιωμένοι κόκκοι είναι κατάλληλοι για ψήσιμο ή για βράσιμο όπως το ρύζι, ενώ σε άλλες αλέθονται σε αλεύρι για να κάνουν ψωμί. Σύμφωνα με πληροφορίες, το σιτάρι αυτό έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες από τα περισσότερα σιτηρά. Οι σπόροι χρησιμοποιούνται επίσης σε σούπες, κουάκερ, ποτά και γλυκά.

Στην Ινδία, οι Nagas χρησιμοποιούν το σιτάρι για τη ζυθοποιία μιας μπύρας που ονομάζεται zhu ή dzu. Από μια ιαπωνική ποικιλία που ονομάζεται "Ma-Yuen" παρασκευάζεται ένα τσάι και ένα αλκοολούχο ποτό, ενώ οι ψημένοι σπόροι γίνονται ένα είδος ροφήματος όπως ο καφές. Σύμφωνα με την Agnes Arber, τα φύλλα χρησιμοποιούνται ως ζωοτροφή σε κάποια μέρη της Ινδίας, κάτι που απολαμβάνουν ιδιαίτερα οι ελέφαντες.

Σε όλη την Ανατολική Ασία, τα δάκρυα του Ιώβ είναι διαθέσιμα σε μορφή αποξηραμένων κόκκων και μαγειρεύονται ως δημητριακά (γεννήματα). Οι κόκκοι είναι γενικά σφαιρικοί, με αυλάκωση στο ένα άκρο και γυαλιστερό λευκό χρώμα. Ωστόσο, στην Ιαπωνία διατίθενται κόκκοι του yuuki hatomugi, οι οποίοι δεν είναι γυαλιστεροί και έχουν καφέ χρώμα.

Στην Κορέα παρασκευάζεται ένα παχύρευστο ρόφημα, που ονομάζεται yulmu cha (σημαίνει κυριολεκτικά «τσάι με δάκρυα του Ιώβ») και γίνεται από δάκρυα του Ιώβ σε μορφή σκόνης. Ένα παρόμοιο ρόφημα, που ονομάζεται Yi Ren Jiang, γίνεται επίσης στην κινέζικη κουζίνα, από ολόκληρα, γυαλιστερά δάκρυα του Ιώβ, που σιγοβράζουν σε νερό και το παραγόμενο λεπτόρευστο, θολό υγρό γλυκαίνεται με ζάχαρη. Οι κόκκοι συνήθως φιλτράρονται από το υγρό, αλλά μπορούν επίσης να καταναλωθούν ξεχωριστά ή μαζί.

Τόσο στην Κορέα όσο και στην Κίνα, παρασκευάζονται διάφορα λικέρ με απόσταξη των κόκκων. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η παρασκευή ενός υγρού στη Νότια Κορέα, που ονομάζεται okroju και γίνεται από ρύζι και δάκρυα του Ιώβ. Μια αρχαία κινέζικη συνταγή μπύρας περιλαμβάνει ως συστατικό αυτόν τον καρπό. Και στην Ιαπωνία φτιάχνουν με αυτό ένα παλαιωμένο ξύδι.

Στο νότιο Βιετνάμ, μια γλυκιά, κρύα σούπα που ονομάζεται sam bo luong περιέχει δάκρυα του Ιώβ ως ένα από τα συστατικά της. Αυτό το πιάτο προέρχεται από την νότια Κίνα και ονομάζεται qing bu liang.

Στην Ταϊλάνδη, συχνά καταναλώνονται σε τσάι και άλλα ποτά, όπως καταναλώνουν το γάλα σόγιας.

Χρησιμοποιείται επίσης μαζί με άλλα βότανα, στην παραδοσιακή κινέζικη ιατρική. Ιδιαίτερα το Coix lacryma-jobi var. ma-yuen έχει χρησιμοποιηθεί στην παραδοσιακή κινέζικη ιατρική για την καλή λειτουργία της σπλήνας και την προώθηση της ούρησης, για ανακούφιση της αρθρίτιδας, κατά της διάρροιας, των εξάψεων και την διευκόλυνση παροχέτευσης του πύου.

Μια εξίσου σημαντική χρήση για τα δάκρυα του Ιώβ είναι η δημιουργία κοσμημάτων με χάντρες σφαιρίδια. Το φυσικό χρώμα τους είναι λευκό περλέ, αλλά μπορούν εύκολα να βαφτούν σε αποχρώσεις του κόκκινου, μπλε, πράσινου και κίτρινου. Εκτός από εντυπωσιακά κολιέ, ζώνες, βραχιόλια και σκουλαρίκια, γίνονται επίσης υπέροχα προσευχητάρια - ροζάρια με ένα σταυρό στο ένα άκρο. Στην Κεντρική Αμερική, κορδόνια από χάντρες με δάκρυα του Ιώβ χρησιμοποιούνται συχνά στα χέρια και στα πόδια σε κάποιες ιδιόρρυθμες, γραφικές κούκλες από σπόρους. Σύμφωνα με πληροφορίες, χρησιμοποιούνται επίσης αρμαθιές αυτών των σπόρων για την οδοντοφυΐα των μωρών, αν και αυτή η πρακτική φαίνεται κάπως αμφισβητήσιμη.

Τόσο στην ανατολική περιοχή των Ινδιάνων Τσερόκι όσο και στην εθνότητα Τσερόκι της Οκλαχόμα, οι χάντρες από δάκρυα του Ιώβ που ονομάζονται "χάντρες καλαμποκιού" ή "χάντρες καλαμποκιού των Τσερόκι» χρησιμοποιούνται για προσωπικό στολισμό τουλάχιστον από την εποχή της ενωμένης Δημοκρατίας των Cherokee. Μια κοινή λαϊκή ιστορία λέει ότι τα σφαιρίδια του καλαμποκιού ξεπήδησε κατά μήκος του μονοπατιού στη διάρκεια του 1838, αναγκαστική πορεία πολλών Τσερόκι προς την Οκλαχόμα από τις νοτιοανατολικές πατρίδες τους στη Βόρεια Αμερική, διωκόμενοι από το στρατό των ΗΠΑ.

Μια άλλη αξιοσημείωτη χρήση για τα δάκρυα του Ιώβ είναι ως μουσικά όργανα. Οι ηχηρές, ανακινούμενες κολοκύθες είναι πιθανόν ένα από τα πρώτα μουσικά όργανα. Στην Αφρική, οι κοίλες κολοκύθες καλύπτονται με ένα χαλαρό δίχτυ που αποτελείται από αρμαθιές με εκατοντάδες χάντρες από δάκρυα του Ιώβ. Καθώς οι χάντρες ραπίζουν την κολοκύθα, παράγεται ένα δυνατό κύμα ήχου, τόσο καλό όσο αν προέρχονταν από κάποιο σύγχρονο μέσο, για το σκοπό αυτό. Χρησιμοποιώντας το λαιμό του κολοκύθας ως λαβή, ο ήχος του καθαρού σφαιριδίου ενισχύεται από το κοίλο σχήμα της κολοκύθας.

Πηγή:
https://en.wikipedia.org/wiki/Job%27s_tears
http://waynesword.palomar.edu/plapr99.htm
https://www.britannica.com/plant/Jobs-tears