Το γένος Brugmansia αποτελείται από έξι είδη ανθοφόρων φυτών της οικογένειας Solanaceae, ενδημικά των υποτροπικών περιοχών της Νοτίου Αμερικής. Ευδοκιμεί κατά μήκος των Άνδεων από την Κολομβία ως τη βόρεια Χιλή και επίσης στη νοτιοανατολική Βραζιλία. Είναι γνωστά σαν Τρομπέτες των Αγγέλων ή Σάλπιγγες των Αγγέλων και μοιράζονται το όνομα αυτό με το στενά συγγενικό γένος Datura  επειδή και τα δύο είδη έχουν άνθη στο σχήμα της τρομπέτας. Η πρωταρχική διαφορά ανάμεσα στα δύο είδη είναι ότι τα άνθη της Brugmansia είναι κρεμαστά σαν καμπανούλες ενώ της Datura στέκονται όρθια. Επιπλέον η Brugmansia είναι θάμνος ενώ η πλειονότητα των φυτών Datura είναι ποώδη. Ωστόσο και τα δύο φυτό είναι αρκετά κοντά συγγενικά και έχουν τα ίδια τοξικά χαρακτηριστικά, συγκεκριμένα έχει παρατηρηθεί η παρουσία Σκοπολαμίνης στο χυμό τους.

Το γένος Brugmansia αποτελείται από μεγάλους θάμνους ή μικρά δέντρα που έχουν ύψος από 3-11 μέτρα και με ανοιχτό καστανό και τραχύ φλοιό. Τα φύλλα φυτρώνουν εναλλάξ, είναι γενικά μεγάλα, 10-30 εκ. μήκος και 4-18 εκ. πλάτος με μεγάλα οδοντωτά τελειώματα και είναι καλυμμένα με λεπτό χνούδι. Το όνομα Τρομπέτες των Αγγέλων αναφέρεται στα μεγάλα, εντυπωσιακά, κρεμαστά άνθη του φυτού με σχήμα τρομπέτας. Τα οποία έχουν μήκος 14-50 εκ. και φάρδος στο άνοιγμα 10-15 εκ. Το χρώμα τους μπορεί να είναι λευκό, κίτρινο, ροζ, πορτοκαλί ή κόκκινο και έχουν ένα λεπτό ελκυστικό άρωμα με τόνους λεμονιού που εντοπίζεται πιο εύκολα τις πρώτες βραδινές ώρες.

Το φυτό ανακαλύφθηκε από τους Alexander von Humboldt και Aime Bonpland κατά τη διάρκεια εξερεύνησης στη Νότια Αμερική στις αρχές του 19ου αιώνα. Οφείλει το όνομά του στον Sebald Justinus Brugmans (1763-1819), καθηγητή της φυσικής ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Leiden. Η καταγωγή του δεν προσδιορίζεται μόνο από τις Άνδεις αλλά και από την Καραϊβική και την Ωκεανία. Στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη προσαρμόστηκε στο κλίμα και δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση στα κλίματα και τα εδάφη που είναι ταυτόχρονα υγρά και ζεστά. Πολλές βοτανικές ποικιλίες δημιουργήθηκαν για καλλωπιστικούς σκοπούς. Τα άνθη είναι συνήθως άσπρα ή κίτρινα ( B. candida ), αλλά υπάρχουν και είδη και ποικιλίες με πιο έντονα χρώματα, όπως αυτά με τα διπλά ή τριπλά άνθη. Φτάνουν εύκολα από 20 έως 30 εκ. σε μήκος και διάμετρο. Το άρωμά τους που εμφανίζεται μόνο το βράδυ είναι πολύ έντονο και προσελκύει τα έντομα της νύχτας. 

Όπως και με το γένος Datura, όλα τα μέρη του φυτού Brugmansia είναι υψηλά σε τοξικότητα. Τα φυτά καταναλώνονται κάποιες φορές για ψυχαγωγικούς ή σαμανικούς σκοπούς μιας και τα αλκαλοειδή που περιέχει, σκοπολαμίνη και ατροπίνη, προκαλούν μέθη. Ωστόσο εξαιτίας του ότι η δραστικότητα του συνδυασμού τοξικότητας ποικίλει από φυτό σε φυτό, η βαθμός της τοξίνωσης (μέθη) είναι απρόβλεπτος και μπορεί να αποβεί μοιραίος.

Η κατανάλωση της Brugmansia είναι ένα τελετουργικό που αποτελεί σημαντική μέρος της σαμανικής ιδεολογίας και έχει παρατηρηθεί ανάμεσα σε πολλούς γηγενείς του δυτικού Αμαζονίου (όπως αυτοί που μιλούν Jivaroan). Παρομοίως, είναι και κεντρικό στοιχείο στην κοσμολογία και τη σαμανική πρακτική των Urarina από το Περού.

Οι Σαμάνοι την Νότιας Αμερικής προειδοποιούν να μη γίνεται χρήση του φυτού από κανέναν που δεν είναι καλά εξοικειωμένος με τις ιδιότητές του. Η χρήση της Brugmansia είναι απαγορευμένη για όλους εκτός από τους πεπειραμένους σαμάνους. Μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσουν παραλήρημα και παραισθήσεις για μέρες. Ενώ άλλα συμπτώματα μπορεί να κρατήσουν και για εβδομάδες.

Την περίοδο πριν από τις ισπανικές κατακτήσεις, στους Chibcas από τη Κολομβία, ένα παρασκεύασμα από Brugmansia, καπνό και καλαμποκίσια μπύρα δινόταν στους σκλάβους και στις γυναίκες των νεκρών βασιλιάδων έτσι ώστε να περάσουν σε μια κατάσταση νάρκωσης για να μπορούν να καούν ζωντανοί μαζί με τους αφέντες ή συζύγους τους.

Μια αφήγηση από το 1589 περιγράφει μια τέτοια περίπτωση: ένας νεκρός αρχηγός συνοδεύτηκε στον τάφο από τις γυναίκες και τους σκλάβους του, που θάφτηκαν σε διαφορετικές στρώσεις της γης ... από τις οποίες καμία δεν ήταν χωρίς χρυσάφι.

Έτσι ώστε οι γυναίκες και οι άμοιροι σκλάβοι να μη φοβηθούν το θάνατο, πριν δουν το απαίσιο τάφο, οι ευγενείς τους έδιναν να πιούν ένα αφέψημα από καπνά και άλλα φύλλα καθώς και από το δέντρο Borrachero, όλα ανακατεμένα με το συνηθισμένο ποτό τους. Με σκοπό να χάσουν τις αισθήσεις τους και να μη δουν τι τους περιμένει.

Πηγή:
http://en.wikipedia.org/wiki/Floripondio
http://www.a1b2c3.com/drugs/var006.htm
http://www.speedylook.com/Brugmansia.html