Διωναία

Οδηγίες Καλλιέργειας

Ωστε λοιπόν αποκτήσατε την πρώτη σας Διωναία. Συγχαρητήρια! Και καλή τύχη!

Βάλτε λοιπόν μία κούπα καφέ και διαβάστε προσεκτικά τις οδηγίες καλλιέργειας. Εχετε στο νου σας ότι αν δεν καταφέρετε να ρυθμίσετε όλες τις συνθήκες που απαιτεί η Διωναία, το φυτό σας θα συρρικνωθεί, θα μαυρίσει και θα σαπίσει. Και θα το έχετε και κρίμα στο λαιμό σας.

Η Διωναία, καθώς και όλα τα σαρκοφάγα, απαιτούν ιδιαίτερες συνθήκες για να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν. Το να αντιμετωπίσετε τη Διωναία σας σαν οποιοδήποτε φυτό εσωτερικού ή εξωτερικού χώρου είναι ένας σίγουρος τρόπος για να το σκοτώσετε. 

Η καλλιέργεια των σαρκοφάγων φυτών δεν είναι εύκολη, αυτός είναι και ο βασικός λόγος που δεν είναι τόσο διαδεδομένα όσο άλλες κατηγορίες φυτών. Η Διωναία είναι πάντως ο πιο διαδεδομένος και πιο συχνά καλλιεργούμενος εκπρόσωπος αυτής της κατηγορίας φυτών γι' αυτό και επιλέξαμε να ξεκινήσουμε από αυτήν.

Η Διωναία είναι ένα σαρκοφάγο φυτό που το φυσικό της περιβάλλον είναι υγρό, ηλιόλουστο και ζεστό (κυρίως στα βαλτώδη σημεία της Βορείου και Νοτίου Καρολίνας στις ΗΠΑ). Για να καταφέρετε να την καλλιεργήσετε θα πρέπει να της εξασφαλίσετε ανάλογες συνθήκες περιβάλλοντος. Η Διωναία είναι ένα φυτό που δεν προσαρμόζεται σε συνθήκες διαφορετικές από αυτές του φυσικού της περιβάλλοντος.

Καθώς το δικό μας κλίμα είναι ιδιαίτερα ξηρό τους ζεστούς μήνες του χρόνου, πρέπει να εξασφαλίσετε τρόπους διατήρησης της απαραίτητης υγρασίας στο περιβάλλον του φυτού. Γι' αυτό και ιδανικά θα πρέπει να καλλιεργηθεί σε ένα μικρό θερμοκήπιο / τερράριο όπου έχετε μεγαλύτερες δυνατότητες ελέγχου των συνθηκών και αυξημένες πιθανότητες να καταφέρετε να την κρατήσετε ζωντανή. Θα ήταν καλό αφού διαβάσετε τις οδηγίες καλλιέργειας, να ρίξετε μία ματιά και στο σχετικό μας άρθρο γύρω από το πώς μπορείτε να κατασκευάσετε μόνοι σας ένα τερράριο. 

Στο εξωτερικό, οι Διωναίες πωλούνται σε γλαστράκια-τερράρια ενώ δυστυχώς στη χώρα μας πωλούνται σε απλά μικρά πλαστικά γλαστράκια όπως κάθε άλλο φυτό. Μία καλή συμβουλή όσον αφορά αυτά τα μικρά γλαστράκια είναι να μην παρασυρθείτε και ποτίσετε παραπάνω από όσο πρέπει. Δυστυχώς κάποιες ταμπελίτσες που συνοδεύουν τα φυτά του εμπορίου αναφέρουν να αφήνετε το γλαστράκι να πατάει συνεχώς σε νερό. Η αλήθεια είναι ότι η Διωναία χρειάζεται και πολύ νερό και αυξημένη υγρασία. Ομως το να πατάει συνέχεια μέσα στο νερό – ειδικά αυτά τα μικρά γλαστράκια – είναι ένας ακόμα σίγουρος τρόπος για την σκοτώσετε καθώς το νερό δεν αφήνει οξυγόνο να περάσει στο φυτό.

Μην παρασυρθείτε και αλλάξετε γλαστράκι στο φυτό σας αμέσως μόλις το πάρετε. Η Διωναία γενικά έχει μικρό ριζικό σύστημα που δεν πιάνει πολύ χώρο, επομένως το μικρό γλαστράκι συνήθως επαρκεί. Επιπλέον θα αποφύγετε και να τραυματίσετε τις ρίζες της αλλά και να το υποβάλλετε στο σοκ της μεταφύτευσης. Η μόνη περίπτωση που θα μπορούσατε να μεταφυτεύσετε την Διωναία είναι αν έχετε καταφέρει να την καλλιεργήσετε για 2-3 χρόνια και το φυτό σας είναι υγιές και δυνατό. Αν χρειαστεί λοιπόν μεταφύτευση, κάντε την μόνο στις αρχές της άνοιξης όταν το φυτό σας αρχίσει να αναπτύσσεται και πάλι ενεργά και φροντίστε να χρησιμοποιήσετε το σωστό εδαφικό μείγμα όπως το περιγράψαμε στις γενικές οδηγίες καλλιέργειας.

Αν ονειρεύεστε ότι η Διωναία σας θα επιβιώσει και θα μεγαλώσει τόσο ώστε να γίνει ένα τεράστιο φυτό που θα κατασπαράζει όλα τα έντομα που την πλησιάζουν μάλλον πρέπει να το ξανασκεφτείτε. Μία Διωναία που έχει ηλικία 5-6 ετών θα φτάσει μάξιμουμ στα 13 εκατοστά διάμετρο. Αυτό είναι το μέγεθος όλου του φυτού. Οι παγίδες σπανίως ξεπερνούν τα 3 εκατοστά σε μήκος. Υπολογίστε δε ότι ένα ώριμο υγιές φυτό θα έχει 4-8 παγίδες το πολύ. Καθώς ο σκοπός των φυτών αυτών είναι να παγιδεύουν έντομα και όχι ζώα, μην περιμένετε να μεγαλώσουν περισσότερο. Μην λιπαίνετε το φυτό ελπίζοντας ότι θα το δείτε να μεγαλώνει. Το μόνο που θα κάνετε είναι να το σκοτώσετε με συνοπτικές διαδικασίες.

Οι παγίδες της Διωναίας έχουν στην εσωτερική τους πλευρά 3-5 τριχίδια που εντοπίζουν το θήραμα και κάνουν την παγίδα να κλείσει. Για να ενεργοποιηθεί η παγίδα, αυτά τα τριχίδια χρειάζεται να «ερεθιστούν» 2 συνεχόμενες φορές όπως όταν κάποιο έντομο περπατάει πάνω στην παγίδα.

Επίσης, η κάθε παγίδα έχει ένα συγκεκριμένο αριθμό φορών που μπορεί να κλείσει και να ξανανοίξει πριν μετατραπεί σε ανενεργή παγίδα. Αυτό το όριο είναι 6-8 φορές περίπου. Από εκεί και πέρα απλώς θα πρέπει να περιμένετε μέχρι να εμφανιστούν οι καινούργιες παγίδες, κάτι που βεβαίως παίρνει χρόνο. Γι' αυτό λοιπόν μην ερεθίζετε τις παγίδες με στυλό, οδοντογλυφίδες κ.λ.π. απλώς για να τις δείξετε στους φίλους σας! Επίσης, σ’ ένα φυτό που δεν είναι υγιές είναι πιθανόν οι παγίδες να μην λειτουργούν. Και τις πολύ κρύες ημέρες επίσης οι παγίδες κλείνουν με πολύ πιο αργούς ρυθμούς.

Οταν οι παγίδες ξεπεράσουν το όριό τους, αυτόματα μετατρέπονται σε ανενεργές παγίδες/φύλλα που συνεχίζουν να είναι πράσινα αλλά τα «δόντια» τους γέρνουν προς τα έξω. Από αυτή τη στιγμή η παγίδα λειτουργεί ως φύλλο που συνεχίζει να φωτοσυνθέτει και να παρέχει ενέργεια στο φυτό. Αυτό το φύλλο θα παραμείνει στο φυτό για αρκετούς μήνες προσφέροντας τα προϊόντα της φωτοσύνθεσης, επομένως μην κόβετε τις παγίδες που σταμάτησαν να ανοιγοκλείνουν.

Οσον αφορά την τροφή τους, προσοχή! Μην εμπιστευθείτε τις πληροφορίες που θα σας δώσουν οι περισσότεροι πωλητές στα φυτώρια. Τα σαρκοφάγα φυτά δεν είναι διαδεδομένα και οι περισσότεροι δυστυχώς δεν γνωρίζουν αρκετές πληροφορίες. Αν σας πουν ότι οι Διωναίες είναι εύκολες και χρειάζονται μόνο νερό και κιμά . . . τι να πω; Πάρτε το φυτό αλλά μην ακολουθήσετε τις οδηγίες τους!

Αν ταΐσετε με κιμά τη Διωναία σας ξέρετε τι θα γίνει . . . θα πεθάνει. Οι Διωναίες περιμένουν έντομα, μικροσκοπικά έντομα και τίποτε άλλο. Αν θέλετε να ταΐσετε τη Διωναία σας, θα πρέπει να της σερβίρετε έντομα. Και μάλιστα μικρά! Τα έντομα πρέπει να είναι τόσο μικρά ώστε να χωράνε με το παραπάνω μέσα στην παγίδα, περίπου το 1/3 του μεγέθους της παγίδας. Κάμπιες, μυγάκια, αράχνες, μικροί γυμνοσάλιαγκες ή άλλα μικρά σκουληκάκια είναι η καλύτερη τροφή. Οχι πεταλούδες, σκόρο, μυρμήγκια ή σκαθάρια καθώς αυτά έχουν σκληρό εξωτερικό περίβλημα και μπορεί να καταστραφούν οι παγίδες. Μην δίνετε στα φυτά σας έντομα που είναι μεγαλύτερα από τις παγίδες γιατί δεν θα κλείσουν καλά επιτρέποντας στον αέρα να μπαίνει μέσα στην παγίδα όπου αποσυντίθεται το θήραμα και έτσι θα αναπτυχθούν βακτήρια που θα σκοτώσουν και την παγίδα.

Τώρα πού θα βρείτε όλα αυτά τα έντομα; Δοκιμάστε τα pet shops, συνήθως υπάρχουν συσκευασμένα σκουλήκια για ψάρεμα ή διάφορα άλλα έντομα για όσους έχουν σαύρες, ιγκουάνα κ.λ.π.

Αφού τα βρείτε, προσέξτε πώς θα τα δώσετε στο φυτό σας. Αν ρίξετε ένα νεκρό έντομο σε μία παγίδα, αυτή θα κλείσει αλλά πιθανότατα θα ξανανοίξει την επόμενη ημέρα χωρίς να «φάει» το έντομο καθώς θα καταλάβει ότι δεν πρόκειται για ζωντανό θήραμα και θα χάσει το ενδιαφέρον του. Ο μηχανισμός που τους επιτρέπει να το κάνουν αυτό είναι ο ίδιος με αυτόν που θα ενεργοποιηθεί αν μία παγίδα κλείσει εξαιτίας μίας σταγόνας βροχής. Η παγίδα κλείνει αρκετά χαλαρά στην αρχή αλλά καθώς το θήραμα εξακολουθεί να κινείται μέσα σε αυτήν, προσπαθώντας να ξεφύγει, τα τριχίδια ενεργοποιούνται συνεχώς και σε δεύτερη φάση η παγίδα θα κλείσει ερμητικά ξεκινώντας την διαδικασία της αποσύνθεσης του εντόμου. Μία γεμάτη παγίδα θα παραμείνει κλειστή για αρκετές ημέρες. Οταν όλα τα θρεπτικά στοιχεία του θηράματος θα έχουν απορροφηθεί, τότε η παγίδα θα ξανανοίξει και εκεί θα υπάρχει μόνο ο εξωτερικός σκελετός του εντόμου (τα μαλακά του μέρη απομυζούνται ενώ παραμένει ο σκελετός).

 Για να ξεγελάσετε τη Διωναία σας και να την κάνετε να φάει ένα από τα νεκρά έντομα που αγοράσατε, θα πρέπει στη φάση που η παγίδα έχει κλείσει χαλαρά να βρείτε ένα τρόπο να κάνετε το νεκρό έντομο να κινείται ώστε η παγίδα να κλείσει ερμητικά. Ενα συρματάκι ή μία οδοντογλυφίδα θα σας ήταν χρήσιμη, προσέξτε όμως να μην τραυματίσετε τις παγίδες ενώ κουνάτε το έντομο. 

Αν θέλετε κι άλλα ανατριχιαστικά κόλπα, βάλτε ζωντανά έντομα σε ένα κλειστό δοχείο (με καπάκι) και βάλτε τα για λίγα λεπτά στο ψυγείο ή τον καταψύκτη. Τα κακόμοιρα τα έντομα θα παγώσουν και οι κινήσεις τους θα επιβραδυνθούν τόσο ώστε να μπορείτε με ένα κουταλάκι να τα «αδειάσετε» πάνω στην ανοικτή παγίδα. Καθώς το έντομο θα ξυπνάει θα ερεθίσει την παγίδα που θα κλείσει αιχμαλωτίζοντας το έντομο.

Για να απομακρύνετε τους σκελετούς που παραμένουν στις παγίδες μετά το γεύμα, χρειάζεται ιδιαίτερη τέχνη. Αν απλώς προσπαθήσετε να τους τραβήξετε έξω με μία οδοντογλυφίδα για παράδειγμα, η παγίδα θα ενεργοποιηθεί και θα κλείσει. Η καλύτερή σας πιθανότητα είναι να βρέξετε (με ένα ψεκαστήρι) παγίδα και σκελετό και να προσπαθήσετε να απομακρύνετε το σκελετό με ένα τσιμπιδάκι φρυδιών. Δεν είναι σίγουρο ότι η παγίδα δεν θα κλείσει, όμως όταν η παγίδα είναι υγρή είναι πιο εύκολο να απομακρύνετε τα απομεινάρια. Στην ουσία, δεν υπάρχει πραγματικός λόγος για να τα απομακρύνετε αλλά ξέρουμε ότι θα το προσπαθήσετε έτσι κι αλλιώς!

Το πόσο συχνά πρέπει να ταΐζετε τη Διωναία σας είναι άλλο ένα σημαντικό σημείο που θέλει προσοχή. Η κάθε παγίδα μένει κλειστή για περίπου 1 εβδομάδα έως ότου να καταναλώσει όλα τα θρεπτικά συστατικά του θύματος. Οταν ξανανοίξει είναι έτοιμη να δεχθεί και πάλι τροφή. Βέβαια δεν είναι απαραίτητο να την ταΐσετε μόλις ανοίξει. Οι Διωναίες μπορούν να επιβιώσουν εβδομάδες ίσως και μήνες χωρίς τροφή καθώς συντηρούνται από την φωτοσύνθεση έστω κι αν τείνουν να μεγαλώνουν με λίγο πιο αργούς ρυθμούς σε αυτή την περίπτωση. Γενικά, μην ξεπερνάτε τη συχνότητα του ενός εντόμου την εβδομάδα για κάθε παγίδα. Αν παραταΐσετε το φυτό, οι παγίδες κινδυνεύουν να σαπίσουν και να καταστραφούν. 

Κοιτώντας τις φωτογραφίες φαντάζομαι ότι θα αναρωτιέστε γιατί η δική σας Διωναία δεν έχει κόκκινες αλλά πράσινες παγίδες. Δεν συμβαίνει μόνο σε σας άρα μην απελπίζεστε. Σπάνια οι αρχάριοι καλλιεργητές καταφέρνουν να έχουν έντονα χρώματα στις παγίδες. Ο χρωματισμός των παγίδων έχει να κάνει κυρίως με το φως. Τα φυτά που δέχονται άφθονο φως έχουν κόκκινο χρώμα ενώ αν το φως είναι λιγότερο, οι παγίδες είναι πράσινες (ανοικτό πράσινο) με ίσως λίγο ροζ στις άκρες τους. Επίσης κάποιες ποικιλίες είναι από φυσικού τους κόκκινες και καθώς είναι πολύ πιο εντυπωσιακές, αυτές είναι που φωτογραφίζονται πιο συχνά. Αλλες ποικιλίες της Διωναίας αν και δεν έχουν καθόλου κόκκινο επάνω τους είναι το ίδιο όμορφες με το έντονο πράσινο χρώμα τους. Επίσης, έχουν πρόσφατα δημιουργηθεί και κάποια υβρίδια που το κόκκινο δεν περιορίζεται μόνο στις παγίδες αλλά και στα υπόλοιπα τμήματα του φυτού.

Επίσης, θα παρατηρήσετε ότι υπάρχουν 2 είδη φύλλων στη Διωναία. Τα ανοιξιάτικα και τα φθινοπωρινά φύλλα. Τα φθινοπωρινά φύλλα έχουν πλατιές βάσεις πάνω στο χώμα και οι παγίδες έχουν έντονο χρώμα. Αντίθετα, τα ανοιξιάτικα φύλλα έχουν στενές βάσεις και μακριούς μίσχους ενώ οι παγίδες συνήθως έχουν πιο απαλό χρώμα. Τα υγιή ανοιξιάτικα φύλλα είναι σκληρά. Αν παρατηρήσετε φύλλα που μοιάζουν ανοιξιάτικα αλλά γέρνουν στο έδαφος, δεν πρόκειται για ανοιξιάτικα αλλά για φύλλα που σας υποδεικνύουν ότι το φυτό χρειάζεται περισσότερο φως.

Αν το φυτό σας φαίνεται άρρωστο μετά από κάποιο διάστημα κοιτάξτε το προσεκτικά. Οι πιο συχνές περιγραφές ενός φυτού που δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά περιλαμβάνουν τα παρακάτω σχόλια: Μαραμένο φυτό, αν και το χώμα είναι υγρό. Οι νέες παγίδες μαυρίζουν ή πεθαίνουν αμέσως. Το φυτό δεν αναπτύσσεται καθόλου. Μάλλον πεθαίνει αλλά δεν είναι και σίγουρο.

Δυστυχώς δεν υπάρχει εύκολη απάντηση για το κάθε ένα από τα παραπάνω σχόλια. Προσπαθήστε να εξασφαλίσετε στο φυτό σας τις καλύτερες δυνατές συνθήκες επιβίωσης. Αν δεν καταφέρετε να το σώσετε, μην απελπίζεστε. Εντοπίστε τι έφταιξε και ξαναπροσπαθήστε. Κανείς δεν είπε ότι είναι εύκολο να καλλιεργήσετε σαρκοφάγα φυτά. Τις πιο πολλές φορές θα απαιτηθούν επαναληπτικές προσπάθειες. Οι περισσότεροι ξεκινούν να καλλιεργούν σαρκοφάγα από τη Διωναία και καθώς αυτό προκύπτει να είναι δύσκολο, συνήθως η Διωναία είναι το πρώτο και το τελευταίο σαρκοφάγο που αποκτούν.

Πριν αποφασίσετε ότι το φυτό σας έχει παραδώσει τα όπλα και απλά αργοπεθαίνει, διαβάστε τις παρακάτω παραγράφους. Το φυτό σας μπορεί απλά να είναι σε φάση ξεκούρασης / νάρκης, μπορεί να είναι απόλυτα ευτυχισμένο αλλά να παίρνει έναν υπνάκο.

Η Διωναία συνήθως ξεκινά μία φάση νάρκης το φθινόπωρο. Το φυτό μοιάζει τελείως δυστυχισμένο αλλά αυτή είναι απλώς μία φάση στον κύκλο ζωής της Διωναίας. Διαβάστε λοιπόν προσεκτικά τα παρακάτω πριν απογοητευθείτε και πετάξετε τη γλάστρα μαζί με το περιεχόμενο.

Η Διωναία έχει ανάγκη μία φάση νάρκης. Προς τα τέλη του καλοκαιριού θα δείτε ότι η ανάπτυξη του φυτού επιβραδύνεται και καθώς ο καιρός θα αρχίσει να κρυώνει αυτή η επιβράδυνση γίνεται όλο και πιο έντονη. Οι θερμοκρασίες στη φάση της νάρκης θα πρέπει να είναι δροσερές αλλά όχι στα όρια της παγωνιάς. Μην αφήσετε τη Διωναία να παγώσει σε καμία περίπτωση. Κρατήστε το χώμα υγρό και προτιμήστε να ποτίζετε από κάτω με αποσταγμένο ή βρόχινο νερό. Οι θερμοκρασίες που ιδανικά χρειάζεται η Διωναία για να επιβιώσει και να αναπτυχθεί πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ 1-18οC για τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο-Μάρτιο, 10-29οC για τον Απρίλιο-Μάιο-Ιούνιο, 22-31οC για Ιούλιο-Αύγουστο-Σεπτέμβριο, 7-24οC για τους μήνες Οκτώβριο-Νοέμβριο-Δεκέμβριο. Θα πρέπει να δείξετε την ίδια προσοχή και για να μην πέσει η θερμοκρασία κάτω από το κατώτατο όριο (1οC) όσο και για να μην ανέβει πάνω από το ανώτατο (31οC). 

Aνάλογα με τις θερμοκρασίες που επικρατούν στην περιοχή σας (αν το φυτό σας βρίσκεται σε εξωτερικό χώρο), θα πρέπει να αποφασίσετε αν θα το μετακινήσετε σε άλλο σημείο προκειμένου να το προστατέψετε από ακραίες θερμοκρασίες (χαμηλές ή υψηλές). Θα πρέπει να φροντίσετε το φυτό να συνεχίσει να δέχεται αρκετό φως καθώς τα φύλλα του εξακολουθούν να είναι ζωντανά και το χώμα του θα πρέπει να είναι πάντα υγρό. Αν καλλιεργείτε Διωναίες σε θερμοκήπιο, μειώστε την ένταση του φωτισμού κατά 30% ή ελαττώστε τις ώρες.

Το πως τελικά θα ξεχωρίσετε αν το φυτό σας είναι σε νάρκη ή απλώς αργοπεθαίνει θα φανεί από το αποτέλεσμα. Γενικά, φυτά σε νάρκη έχουν αργή ανάπτυξη και τα φύλλα μαυρίζουν και πεθαίνουν σιγά-σιγά κατά τη διάρκεια αρκετών εβδομάδων. Ενα φυτό που πεθαίνει θα σαπίσει πολύ γρήγορα άρα δεν υπάρχει πια αμφιβολία για το τι συμβαίνει. Αν όμως υπάρχει έστω και ένα ίχνος ζωής ακόμη, έστω κι ένα πράσινο φυλλαράκι ή μίσχος, μην το πετάξετε. Λίγες οι πιθανότητες να ανακάμψει όμως τουλάχιστον θα ξέρετε ότι προσπαθήσατε. Μην το πειράξετε, αν είναι νεκρό δεν υπάρχει τίποτα να κάνετε για να το αναστήσετε. Αν όμως είναι σε νάρκη, ότι κι αν προσπαθήσετε το μόνο που θα συμβεί είναι να κάνετε ζημιά στο φυτό σας κι ίσως να το σκοτώσετε εσείς τελικά.

Οσο το φυτό σας είναι σε φάση ανάπτυξης, είναι φυσικό κάποια φύλλα του να μαυρίζουν και να πεθαίνουν. Με προσεκτικές κινήσεις κόψτε τα μαυρισμένα φύλλα ώστε να αποφύγετε την περίπτωση να αναπτυχθεί μούχλα που στη συνέχεια μπορεί να επεκταθεί στο υπόλοιπο φυτό. Κόψτε μόνο το μαύρο τμήμα και μην κόβετε πράσινους ζωντανούς μίσχους. Μην κόβετε κανένα φύλλο αν δεν υπάρχει λόγος, μην προσπαθείτε να βελτιώσετε το σχήμα του φυτού κλαδεύοντας. Δεν υπάρχει τίποτα να κλαδέψετε στις Διωναίες.

Αν και οι Διωναίες ανθίζουν, βγάζοντας συμπαθητικά (αλλά όχι εντυπωσιακά) άσπρα λουλουδάκια, μην τις αφήσετε να ανθίσουν. 

Η ανθοφορία απαιτεί πολύ μεγάλο μέρος της ενέργειας του φυτού σε σημείο που το φυτό που ανθίζει θα χρειαστεί ίσως και έναν ολόκληρο χρόνο για να επανέλθει. Κι αυτό στο φυσικό του περιβάλλον. Στα σπίτια μας, που οι συνθήκες απέχουν από τις ιδανικές, ίσως το φυτό να μην ανακάμψει ποτέ. Επομένως, μόλις δείτε να εμφανίζονται μίσχοι με μπουμπούκια κόψτε τους! Κόβοντας τον πρώτο μίσχο λουλουδιού περιμένετε να εμφανιστούν κι άλλοι. Κόψτε τους στη βάση τους αμέσως μόλις τους εντοπίσετε.

Αν το φυτό σας άνθισε παρόλη την επαγρύπνησή σας, λίγα μπορείτε να του προσφέρετε. Αφήστε το να ανθίσει κι αν είστε τυχεροί ίσως καταφέρετε να μαζέψετε σπόρους. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ότι εσείς θα γονιμοποιήσετε τα λουλούδια μεταφέροντας τη γύρη πάνω στο στίγμα (την κορυφή του στήμονα στο κέντρο του λουλουδιού). Αν έχετε διαφορετικά φυτά που ανθίζουν την ίδια στιγμή (Διωναίες βέβαια) καλό θα ήταν να χρησιμοποιήσετε τη γύρη του άλλου φυτού για τη γονιμοποίηση. Αρκετές εβδομάδες μετά τη γονιμοποίηση το λουλούδι θα ξεραθεί. Κόψτε το και με προσοχή ανοίξτε την κάψα που περιέχει τους σπόρους. Αν όλα πήγαν καλά, θα βρείτε γύρω στους 20-30 μικροσκοπικούς (περίπου 1.5 χιλιοστό!) μαύρους σπόρους. Φυτέψτε τους σε νέα γλάστρα που όμως να περιέχει ίδιας ποιότητας χώμα με αυτή του μητρικού φυτού και βάλτε τη γλάστρα στο ψυγείο σκεπασμένη με μία πλαστική σακούλα (όχι ερμητικά κλειστή) για να διατηρηθεί η υγρασία. Αφήστε τη γλάστρα στο ψυγείο για περίπου 4 εβδομάδες. Μην παρακάμψετε το στάδιο του ψυγείου, είναι απαραίτητο για το φύτρωμα των σπόρων. Οταν βγάλετε τη γλάστρα, περιποιηθείτε την με τον ίδιο τρόπο που φροντίζετε ένα ώριμο φυτό. Βέβαια μην περιμένετε μεγάλα ποσοστά επιτυχίας γιατί αυτή η διαδικασία κι αν είναι δύσκολη. 

Αν θέλετε να πολλαπλασιάσετε τη Διωναία σας καλύτερα να χρησιμοποιήσετε κομμάτια του μητρικού φυτού. Δοκιμάστε να κόψετε τμήματα του βασικού φυτού μόνο αν είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Διαλέξτε φύλλα που να είναι μεγάλα και οι παγίδες τους να φαίνονται υγιείς και δυνατές. Θα πρέπει να αφαιρέσετε το φύλλο παίρνοντας και λίγο από το τμήμα που βρίσκεται κάτω από τη βάση του στο έδαφος οπότε προετοιμαστείτε για λίγο προσεκτικό σκάψιμο. Αφαιρέστε τα φύλλα στη φάση της ενεργής ανάπτυξης του φυτού την άνοιξη.

Ακουμπήστε το κομμένο τμήμα πάνω στην επιφάνεια του χώματος και καλύψτε ελαφρά μόνο ένα μέρος του, όχι όλο το φύλλο. Κρατήστε το σε σημείο με πολύ έντονο φωτισμό και ζεστές θερμοκρασίες. Θα χρειαστούν λίγοι μήνες μέχρι το φυτό να εμφανίσει ανάπτυξη οπότε οπλιστείτε με υπομονή και μην το πειράζετε.


Ανακεφαλαιώνοντας τις βασικές συνθήκες καλλιέργειας, αποφύγετε τα παρακάτω βασικά λάθη:

1 Υπερβολική ζέστη. Οχι καλοκαιρινός ήλιος μέσα από τζάμια πάνω στα φυτά που έχετε σε εσωτερικό χώρο και ειδικά αυτά που μεγαλώνουν σε τερράριο.

2 Χαμηλή υγρασία. Πρέπει να διατηρείται πάντα πάνω από 50%. Σε ξηρά κλίματα όπως το δικό μας, θα χρειαστείτε τερράριο ή άλλα μέσα εφύγρανσης της ατμόσφαιρας.

3 Μην αφήνετε τα γλαστράκια να στέκονται σε νερό, θα σαπίσουν. Αντίστοιχα, μην αφήσετε ποτέ το χώμα να στεγνώσει εντελώς.

4 Μην τα πειράζετε και τα αγγίζετε περισσότερο από όσο είναι πραγματικά απαραίτητο. Δεν είναι ζωάκια, είναι φυτά που δεν θέλουν χάδια.

5 Μην χρησιμοποιείτε ποτέ λίπασμα.

6 Μην αφήσετε το φυτό να ανθίσει εκτός αν θέλετε να δοκιμάσετε την τύχη σας με τους σπόρους.

7 Αν ταΐζετε τις παγίδες, χρησιμοποιήστε έντομα που να είναι το 1/3 του μεγέθους της παγίδας και μην το παρακάνετε. Μία φορά τη βδομάδα είναι υπεραρκετή.

8 Αν τα καταφέρνετε καλά με τη Διωναία, δοκιμάστε να καλλιεργήσετε κι άλλα σαρκοφάγα φυτά.

Μαίρη Υφαντή