Τα λουλούδια του Πάσχα στην Ελληνική Ορθόδοξη Χριστιανική παράδοση.

Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές για τον συμβολικό ρόλο που έπαιξαν και παίζουν τα λουλούδια στις διάφορες θρησκείες. Σ' αυτό το θέμα θα δούμε τα λουλούδια σχετικά με τις ημέρες του Πάσχα και την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση. 

Την Κυριακή των Βαΐων όπως λέει η παράδοση το πλήθος υποδέχθηκε τον Ιησού κρατώντας κλαδιά από φοίνικες που τα ανέμιζε σαν σημαίες. Όπως αναφέρουν οι Ευαγγελιστές "Έλαβον τα βαΐα των φοινίκων και εξήλθον εις υπάντησιν αυτού". Με την μεταφορά του χριστιανισμού σε άλλους λαούς το έθιμο διαδόθηκε και προσαρμόστηκε ανάλογα με τη χλωρίδα της κάθε περιοχής. Στις σλαβικές χώρες για παράδειγμα οι χριστιανοί κρατούσαν κλαδιά από ιτιές. Στην Ελλάδα η δάφνη (βάγια)  που ήταν ήδη συμβολικό φυτό τελετών και δοξαστικό σύμβολο του Απόλλωνα αντικατέστησε τον φοίνικα και η Κυριακή των Φοινίκων έγινε Κυριακή των Βαΐων.

Στη συνέχεια βλέπουμε αναφορές στην Αγία Γραφή για τον Κήπο της Γεσθημανή. Βλέπουμε ότι ο Χριστός διαλέγει σαν τελευταίο καταφύγιο απομόνωσης και στοχασμού έναν κήπο. Είναι φανερός ο συσχετισμός με τη φύση. Από τον κήπο της Εδέμ στον κήπο της Γεσθημανή. 

Το κυριότερο όμως έθιμο του Πάσχα σχετικό με λουλούδια είναι ο στολισμός του επιτάφιου. Ο στολισμός των νεκρικών σωρών με λουλούδια είναι αρχαιότατο έθιμο ωστόσο στην χριστιανική παράδοση έχει πάρει άλλη διάσταση. Η περιφορά του ανθοστόλιστου επιτάφιου και η μυσταγωγία της τελετής θυμίζουν τα Ελευσίνια μυστήρια. Σε πολλές περιοχές μάλιστα της βόρειας Ελλάδας οι νοικοκυρές βγάζουν στις εξώπορτες την Μεγάλη Παρασκευή φρεσκοφυτεμένα σιτηρά και όσπρια, έθιμο που έχει σαφή αναφορά στους περίφημους κήπους του Άδωνι.