Πάνω που άρχισα να πιστεύω ότι ξαφνικά η Ελλάδα έγινε η πρώτη χώρα στη διακίνηση ναρκωτικών ήρθε το CNN να με διαψεύσει.

Διαβάστε λοιπόν τι έγινε στο αεροδρόμιο Κένεντυ. 

Δύο κάτοικοι του Νιου Τζέρσεϋ κολομβιανής καταγωγής συνελήφθησαν γιατί μετέφεραν ναρκωτικά σε χαρτοκιβώτια λουλουδιών. Σε έρευνα που έκανε η αστυνομία στο φορτηγάκι τους, που φάνηκε ύποπτο, βρήκε μεγάλη ποσότητα ηρωίνης σε ένα χώρισμα κρυμμένο ανάμεσα στα χαρτοκιβώτια.

Θα μου πείτε: Που είναι η είδηση;  

Οι κατηγορούμενοι έφερναν τακτικά, χαρτοκιβώτια με τριαντάφυλλα που έρχονταν από το Εκουαντόρ. Είναι γνωστό ότι το Εκουαντόρ φημίζεται για τα τριαντάφυλλά του και πολλοί εισαγωγείς αγοράζουν από εκεί. Οι αρχές είχαν ισχυρές υποψίες ότι κάτι ύποπτο συνέβαινε. Τα χαρτοκιβώτια εξετάζονταν σχολαστικά από τους τελωνειακούς οι οποίοι έβρισκαν μέσα μόνο τριαντάφυλλα!

Κανείς δεν σκέφτηκε να εξετάσει τα ίδια τα χαρτοκιβώτια. Και όπως αποδείχθηκε μετά από έρευνα που έκανε η αστυνομία στο διαμέρισμα των κατηγορουμένων, εκεί ήταν το μυστικό. Οι συλληφθέντες είχαν βρει έναν αριστοτεχνικό τρόπο να φέρνουν ναρκωτικά κάτω από την μύτη των διωκτών τους. Τα χαρτοκιβώτια εμποτίζονταν, κατά την φόρτωσή τους στο αεροπλάνο, με υγρή ηρωίνη, την οποία οι δράστες αφαιρούσαν με κάποια επεξεργασία στο διαμέρισμά τους αφού είχαν τον κατάλληλο εξοπλισμό.

Αυτό θα πει ανακύκλωση!

Ωστόσο κάποιες φήμες, λένε πως οι αστυνομικοί του τμήματος ναρκωτικών τα κατάφέραν χάρη στην εμπειρία τους από την δίωξη λαθρεμπόρων ναρκωτικών στο Αφγανιστάν. Αυτό θα μπορούσε να έχει μια δόση αλήθειας, αν οι αστυνομικοί φρόντιζαν να μάθουν τα διδάγματα από τις σούφικες ιστορίες του Μουλά Νασρεντίν του λαϊκού σοφού ήρωα του Αφγανιστάν και των άλλων χωρών της περιοχής.

Διαβάστε την παρακάτω ιστορία για του λόγου το αληθές.

Μια μέρα ο χότζας (επισήμως Μουλά Νασρεντίν) ανέβηκε στο γαϊδουράκι του, το φόρτωσε άχυρο, και ξεκίνησε για την κοντινότερη πόλη. Για να πάει στην κοντινότερη πόλη, όμως, έπρεπε να περάσει τα σύνορα της χώρας του. Φτάνει, λοιπόν, στο φυλάκιο ελέγχου, όπου - για τυπικούς καθαρά λόγους, ο άνθρωπος ήταν χότζας, φαινόταν - τον ρωτά ο υπάλληλος τι δουλειά κάνει. 'Λαθρέμπορος', του απαντά ο Νασρεντίν. Φωνάζει, λοιπόν ο εν λόγω υπάλληλος τους συναδέλφους του να ψάξουν το γάιδαρο και το άχυρο. Δε βρίσκουν τίποτα, και τον αφήνουν να περάσει. Η ιστορία αυτή συνεχίζεται για κάποιους μήνες - οι υπάλληλοι φωνάζουν ενισχύσεις, καίνε το άχυρο, το σκορπάνε, το βάζουν μέσα σε νερό, αλλά τίποτα. Ο Νασρεντίν φυσικά επιμένει οτι είναι - τι άλλο; λαθρέμπορος - και συνεχίζει τα ταξίδια του στη γειτονική πόλη με το γάιδαρό του. Χρόνια αργότερα σε κάποια άλλη πόλη, ο χότζας συναντά τυχαία έναν από τους υπαλλήλους εκείνους που έβλεπε στα σύνορα τότε. Ανταλλάσσουν χαιρετισμούς, χαρούμενοι και οι δύο, και ο πρώην υπάλληλος των συνόρων τον ρωτά: καλά, βρε Νασρεντιν, τώρα που έχουν περάσει τόσα χρόνια, θα μου πεις επιτέλους τι ήταν αυτό που λαθρεμπορευόσουν τότε; Γαϊδούρια, του απάντησε ο Νασρεντιν.

Μιχάλης Πολίτης