|
 |
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ... |
 |
|
|
|
ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ |
Valentine.gr |
|
|
Υάκινθος-Υάκινθος
Ζουμπούλι
Ο Υάκινθος ήταν ένας όμορφος νέος από τη
Σπάρτη. Ο Υάκινθος ήταν σύντροφος του
Απόλλωνα, θεού του ήλιου και του Ζέφυρου,
θεού του ανέμου. Οι δύο θεοί
συναγωνίζονταν ποιος θα κερδίσει την
εύνοια του όμορφου νέου. Μια μέρα καθώς ο
Απόλλωνας μάθαινε στο Υάκινθο
δισκοβολία, του ξέφυγε ο δίσκος και
χτύπησε τον άτυχο νέο σκοτώνοντάς τον.
Από το αίμα του του νέου ο Απόλλωνας
έπλασε ένα λουλούδι που στο άνθισμά του
κάθε του πέταλο έμοιαζε να έχει γραφτεί
μια θρηνητική κραυγή ("ΑΙ" δηλαδή
γοή στην αρχαιοελληνική γλώσσα). Σύμφωνα
με μια άλλη εκδοχή, ο Ζέφυρος ζηλεύοντας
επειδή ο νεαρός προτιμούσε την παρέα του
Απόλλωνα φύσηξε πάνω στο δίσκο
κατευθύνοντας τον να χτυπήσει τον
Υάκινθο.
|
|
 Η αλήθεια είναι πως ο υάκινθος
του μύθου δεν ήταν πιθανά το γνωστό μας
σήμερα λουλούδι, γατί το είδος δεν είναι
ενδημικό της Ελλάδας. Στην
πραγματικότητα, ο μύθος μπορεί να μην
είναι καν η σωστή πηγή της λέξης "υάκινθος".
Ίχνη της λέξης συναντιόνται στην βαθιά
αρχαιότητα σε μια μη Ελληνική διάλεκτο που ομιλούνταν πριν από 4000
περίπου χρόνια, την "θρακοπελασγιακή".
|
|
 Νάρκισσος-Νάρκισσος
Μανουσάκι
Ίσως ο πιο κατάλληλος τρόπος να αποδώσει
κανείς την ομορφιά του λουλουδιού
νάρκισσος είναι αυτός ο αρχαιοελληνικός
μύθος. Ο Νάρκισσος ήταν ένας εξαιρετικά
όμορφος νέος. Η μητέρα του, του είχε πει
ότι θα παραμείνει έτσι σ΄ όλη του τη ζωή
αν δεν δίνει σημασία στην ομορφιά του. Ο
Νάρκισσος αποφάσισε να δει την
αντανάκλασή του στα νερά μιας πηγής.
Γοητεύτηκε τόσο από την ομορφιά του πού
έμεινε εκεί ακίνητος θαυμάζοντας τον
εαυτό του μέχρι που μαράζωσε και πέθανε
στις όχθες της πηγής. Σύμφωνα με μια άλλη
εκδοχή, νόμισε πως η αντανάκλαση του
ήταν η νύμφη που έμενε εκεί. Πήδησε στο
νερό για να την πιάσει και πνίγηκε. Το
λουλούδι νάρκισσος υποτίθεται ότι
φύτρωσε σε εκείνο το σημείο.
|
 Κρόκος-Ζαφορά
Ο
Κρόκος ήταν φίλος του θεού Ερμή. Μια μέρα
και ενώ οι δύο φίλοι έπαιζαν, ο Ερμής
χτύπησε κατά λάθος τον Κρόκο στο κεφάλι
και τον σκότωσε. Στον τόπο του συμβάντος
φύτρωσε ένα λουλούδι. Τρεις σταγόνες από
το αίμα του άτυχου νέου που έπεσαν στο
κέντρο του λουλουδιού έδωσαν τα
στίγματα του φυτού που από τότε πήρε το
όνομα κρόκος. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή
ο Κρόκος ήταν ένας νεαρός, που εξαιτίας
ενός άτυχου έρωτα για τη Νύμφη Σμίλακα
μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό.
Ταυτόχρονα η Σμίλαξ έγινε το ομώνυμο
αναρριχητικό φυτό(Σμίλαξ Ασπίρα-Ουρβιά).
|
|
|
|
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ... |
|
|
|
|
