Ο θρύλος της Ποϊνσέττιας

Μια χαριτωμένη ιστορία μιλάει για για την Πεπίτα, ένα φτωχό κοριτσάκι από το Μεξικό που δεν είχε δώρο να προσφέρει στο νεογέννητο Χριστό σύμφωνα με το έθιμο των καθολικών την παραμονή των Χριστουγέννων. Καθώς η Πεπίτα πήγαινε σιγοπερπατώντας στο παρεκκλήσι με τον ξάδελφό της τον Πέντρο, η καρδιά της ήταν γεμάτη στεναχώρια παρά χαρά.

"Είμαι σίγουρος, Πεπίτα, ακόμη και το πιο ταπεινό δώρο, αν το προσφέρεις μέσα από την καρδιά σου, θα είναι ευπρόσδεκτο από τον Χριστό", είπε ο Πέντρο παρηγορητικά.

Μη γνωρίζοντας τι άλλο να κάνει, η Πεπίτα γονάτισε στην άκρη του δρόμου και μάζεψε μια χούφτα κοινά αγριόχορτα, σχηματίζοντας ένα μικρό μπουκέτο. Βλέποντας το τραχύ μάτσο των αγριόχορτων αισθάνθηκε περισσότερο στεναχωρημένη και ντροπιασμένη όσο ποτέ άλλοτε για την μηδαμινότητα της προσφοράς της. Έπνιξε ένα δάκρυ καθώς έμπαινε στο μικρό παρεκκλήσι του χωριού.

Καθώς πλησίασε το προσκύνημα, θυμήθηκε τα καλοσυνάτα λόγια του Πέντρο: "Ακόμη και το πιο ταπεινό δώρο, αν το προσφέρεις μέσα από την καρδιά σου, θα είναι ευπρόσδεκτο από τον Χριστό". Άφησε το πνεύμα της να ανυψωθεί καθώς γονάτισε για να προσφέρει το μπουκέτο της, ακουμπώντας το μπροστά στην αναπαράσταση, της σκηνής της γέννησης.

Ξαφνικά, από το μπουκέτο με τα αγριόχορτα ξεπήδησαν λαμπερά κατακόκκινα λουλούδια, και όλοι όσοι τα είδαν ήταν βέβαιοι ότι βρέθηκαν μάρτυρες ενός Χριστουγεννιάτικου θαύματος που έγινε μπροστά στα μάτια τους.

Από εκείνη την ημέρα και μετά τα λαμπερά κόκκινα λουλούδια ήταν γνωστά σαν τα λουλούδια της Άγιας Νύχτας (Flores de Noche Buena) επειδή ανθίζουν κάθε χρόνο κατα τη διάρκεια της Χριστουγεννιάτικης περιόδου.

Σήμερα, η κοινή ονομασία αυτού του λουλουδιού είναι Ποϊνσέττια!

Γιατί τα χριστουγεννιάτικα δέντρα δεν είναι τέλεια

Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ "ΜΙΚΡΟΥ ΕΛΑΤΟΥ"

Πριν πολλά πολλά χρόνια, σε μια πολλή μακρινή χώρα ζούσε ένα τέλειο μικρό δέντρο που το έλεγαν Μικρό Έλατο. Το Μικρό Έλατο έλπιζε να διατηρήσει την τελειότητά του ώστε να διαλεχτεί από την βασίλισσα για χριστουγεννιάτικό της δέντρο. Αλλά καθώς το πονόψυχο μικρό δέντρο έδινε καταφύγιο στα πουλιά, τους λαγούς και τα ελάφια του δάσους τα κλαδιά του στράβωσαν, έσπασαν κι έπαθαν ζημίες. Ευτυχώς η βασίλισσα είχε διαφορετική άποψη για το τι σημαίνει τελειότητα. Η βασίλισσα, η οικογένεια της βασίλισσας και όλοι οι χωρικοί είπαν πως το Μικρό Έλατο ήταν ακόμα το καλύτερο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Γιατί κοιτάζοντας τα λυγισμένα βελονωτά κλαδιά του, έβλεπαν τα προστατευτικά μπράτσα ενός πατέρα ή την θερμή αγκαλιά μιας μητέρας. Και μερικοί, όπως η σοφή βασίλισσα είδαν την αγάπη του Χριστού να εκφράζεται στη γη. Έτσι λοιπόν αν διασχίσετε περπατώντας ένα αειθαλές δάσος σήμερα, εκτός από τους λαγούς, τα πουλιά και άλλα χαρούμενα ζωντανά πλάσματα, θα βρείτε πολλά δέντρα σαν το Μικρό Έλατο. Θα δείτε κάποιο στραβολυγισμένο κλαδί που δίνει κάλυμμα, μια σχισμή που προσφέρει ένα ζεστό μέρος για ξεκούραση ή κλαδιά στραπατσαρισμένα από από τη βοσκή πεινασμένων ζώων. Γιατί -όπως θα 'πρεπε και πολλοί από μας- τα δέντρα έμαθαν πως το το να ζούμε για χάρη των άλλων μας κάνει πιο όμορφους στα μάτια του Θεού.